چرا ایرانی‌ها در کاروان دریایی غزه حضور ندارند؟
به گزارش اطلاعات نیوز، روزهایی که رژیم صهیونیستی با شدت وحشیانه به مردم بی‌دفاع غزه حمله می‌کند و برخی شیوخ عرب با سکوت یا همراهی خود به‌نوعی شریک جرم این جنایات شده‌اند، موج تازه‌ای از دادخواهی...
به گزارش اطلاعات نیوز، روزهایی که رژیم صهیونیستی با شدت وحشیانه به مردم بی‌دفاع غزه حمله می‌کند و برخی شیوخ عرب با سکوت یا همراهی خود به‌نوعی شریک جرم این جنایات شده‌اند، موج تازه‌ای از دادخواهی جهانی در حال شکل‌گیری است. این بار برخلاف دولت‌های منفعل، فعالان حقوق بشر و آزادی‌خواهان جهان ابتکار عمل را در دست گرفته‌اند و ناوگان بین‌المللی «صمود» را راهی غزه کرده‌اند؛ کاروانی دریایی که قرار است محاصره ظالمانه غزه را به چالش بکشد.
این ناوگان که بزرگ‌ترین کاروان دریایی غیرنظامی جهان نام گرفته، از بیش از ۷۰ کشتی کوچک و بزرگ تشکیل شده و نمایندگانی از ۴۴ کشور جهان را در خود جای داده است. پزشکان، وکلا، هنرمندان و فعالانی از شش قاره جهان در کنار هم قرار گرفته‌اند تا نه به نام دولت‌ها، بلکه به نام انسانیت برای غزه حرکت کنند. آن‌ها از بندرهای اسپانیا سفر خود را آغاز کرده‌اند و قرار است در مسیر به تونس و یونان ملحق شوند تا با قدرتی یکپارچه به سوی غزه پیش بروند.
چرا ایرانی‌ها در کاروان حضور ندارند؟
به نقل از علی‌اکبر طاهری فعال رسانه‌ای، با توجه به شرایط جنگی میان ایران و رژیم صهیونیستی، عوامل هماهنگ‌کننده به‌ویژه اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها برای حفظ امنیت جانی افراد حاضر در کشتی‌ها، از ایرانی‌ها خواستند در ناوگانی که به اراضی اشغالی نزدیک می‌شود، حضور نداشته باشند؛ چرا که رژیم صهیونیستی تهدید کرده بود در صورت حضور ایرانی‌ها، کشتی‌ها را هدف قرار می‌دهد.
وی افزود: طبیعتاً ما نیز با توجه به شرایط موجود قصد همراهی مستقیم در کشتی‌ها را نداشتیم، اما به‌منظور همدلی و مشارکت در این اقدام جهانی برای حمایت از مردم مظلوم غزه، پرچم ایران را در کنار ۴۴ کشور دیگر برافراشتیم تا حضور جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان چهل‌وپنجمین کشور در کاروان جهانی «صمود» ثبت شود.
طاهری ادامه داد: ما تا جای ممکن کشتی‌ها را همراهی کردیم تا پوشش رسانه‌ای این حرکت فراهم شود و کمک‌های جمع‌آوری‌شده از سوی مردم ایران برای کودکان فلسطینی به مقصد برسد. این اقدام با استقبال گسترده دیگر اعضای کاروان مواجه شد، چراکه اگرچه حضور ما در کشتی‌ها به‌دلیل ایجاد خطر برای دیگر اعضا ممکن نبود، اما همراهی‌مان تا حد امکان ادامه یافت.