هنر ایرانیان در کاروان صمود | وحدت ۴۸ کشور برای فلسطین
به گزارش اطلاعات نیوز، در روزهایی که رژیم صهیونیستی بی‌محابا بر سر مردم بی‌دفاع غزه آتش می‌ریزد و سکوت و مماشات بسیاری از دولت‌های عربی، عملاً آنها را در جنایات شریک کرده است، موج تازه‌ای از...
به گزارش اطلاعات نیوز، در روزهایی که رژیم صهیونیستی بی‌محابا بر سر مردم بی‌دفاع غزه آتش می‌ریزد و سکوت و مماشات بسیاری از دولت‌های عربی، عملاً آنها را در جنایات شریک کرده است، موج تازه‌ای از دادخواهی جهانی به‌راه افتاده است. این بار اما ابتکار عمل نه در دست دولت‌ها، بلکه در دستان فعالان حقوق بشر، روشنفکران و آزادی‌خواهان جهان قرار گرفته است.
ناوگان بین‌المللی «صمود» بزرگ‌ترین کاروان دریایی غیرنظامی جهان با حضور بیش از هفتاد کشتی کوچک و بزرگ و نمایندگانی از ۴۴ کشور جهان به حرکت درآمده است. پزشکان، استادان دانشگاه، وکلا، هنرمندان و کنشگرانی از شش قاره گرد هم آمده‌اند تا نه به نام دولت‌ها، بلکه به نام انسانیت، محاصره ظالمانه غزه را به چالش بکشند. این کاروان سفر خود را از بنادر اسپانیا آغاز کرده و با عبور از تونس و یونان در مسیر غزه قرار گرفته است؛ سفری که هر لحظه‌اش حامل پیام ایستادگی، مقاومت و همبستگی جهانی با مردم مظلوم فلسطین است.
در همین راستا، خبرگزاری ایمنا با علی‌اکبر طاهری، فعال رسانه‌ای حاضر در تونس و یکی از همراهان این حرکت جهانی، گفت‌وگویی انجام داده است؛ گفت‌وگویی که جزئیات ناگفته‌ای از فضای کاروان، نقش‌آفرینی ایرانیان و واکنش رژیم صهیونیستی را روشن می‌کند.
ایمنا: آقای طاهری، شما و جمعی از فعالان بین‌الملل در تونس حضور پیدا کردید. انگیزه اصلی این سفر چه بود و از ابتدا چه انتظاری داشتید؟
ما روز یکشنبه هفته گذشته با جمعی از بچه‌های فعال بین‌الملل به کشور تونس آمدیم. از قبل مطلع بودیم که رویداد بسیار بزرگی در اینجا برگزار خواهد شد؛ بزرگ‌ترین آرمان دریایی و حرکت مردمی برای شکست محاصره غزه که مدت‌ها پیگیر تحقق آن بودیم. منتظر بودیم ببینیم این رویداد عملی می‌شود یا خیر و به همین دلیل به تونس آمدیم.
ایمنا: نقش فعالان ایرانی در این حرکت چه بود و تقسیم کارها چگونه شکل گرفت؟
فعالیت‌های متنوعی از سوی بچه‌های ایرانی در اینجا در حال انجام است. برخی در حوزه‌های هنری، برخی در زمینه گفت‌وگو با رسانه‌ها، ترجمه و پوشش خبری فعالیت دارند و تقریباً ۱۰ روزی است که در این کشور مشغول کاریم. طبق برنامه، قرار بود روز چهارشنبه گذشته کشتی‌ها حرکت کنند اما به دلیل مشکلات فنی و شرایط نامساعد دریایی، حرکت به تعویق افتاد. اکنون اعلام شده است که امروز چهارشنبه ساعت ۱۶ آخرین زمان حرکت به سمت غزه خواهد بود.
ایمنا: آیا این حرکت وابسته به نهاد یا سازمان خاصی است؟
اکثر بچه‌ها خودجوش آمده‌اند. البته برخی از گروه‌های فعال جهانی از قم حضور دارند که در حوادث لبنان پس از شهادت سید حسن نصرالله فعال بودند. آنها پیش‌تر اردوگاه‌های بشردوستانه برگزار کرده و کمک‌های انسان‌دوستانه مردم ایران را به غزه رسانده‌اند و تجربه کار بین‌المللی داشتند. به همین دلیل در حوزه رسانه‌ای و ارتباط با خبرگزاری‌های خارجی نیز می‌توانستند کمک زیادی به تیم کنند. اینجا جمع خوبی از دوستان شکل گرفته و تقسیم کار صورت گرفته است. بیشتر هزینه‌ها هم توسط خود بچه‌ها تأمین شده و بعضی نیز حمایت محدودی برای فعالیت‌های رسانه‌ای و هنری دریافت کرده‌اند.
ایمنا: حمله پهپادی اخیر رژیم صهیونیستی به یکی از قایق‌ها بازتاب زیادی داشت. شما از نزدیک در صحنه بودید. چه دیدید؟
بچه‌های تونسی با من تماس گرفتند و گفتند حادثه‌ای در بندر رخ داده است. سریعاً با یکی دو نفر از دوستان تاکسی گرفتیم و به سمت بندر سیدی بوسعید رفتیم؛ جایی که مقر اصلی کشتی‌ها و قایق‌های ناوگان صمود است. قایق‌های اسپانیایی رسیده بودند و در مجموع ۲۲ قایق در این کاروان حضور داشت که ۱۸ تای آنها به تونس رسیدند و توقف کرده بودند. یکی از مهم‌ترین کشتی‌ها کشتی “فمیلا” بود که متعلق به خانم گرتاتونبرگ، آقای تیاگو و جمعی از فعالان مشهور فلسطین است. این کشتی نقش مرکزیت کاروان را داشت و به همین دلیل هدف قرار گرفت تا باعث ایجاد رعب و وحشت شود.
وقتی رسیدیم، شاهدان عینی تأکید می‌کردند که حمله با پهپاد انجام شده است. برخی صدای پرنده را شنیده بودند و اصابت را نیز تأیید می‌کردند. من با خبرنگاران اروپایی حاضر در صحنه صحبت کردم و گزارش‌هایی برای خبرگزاری دانشجویی ضبط شد. طبیعی بود که دوستان اروپایی کمی شوکه شده باشند زیرا تجربه چنین اتفاقاتی را در غرب آسیا ندارند، اما حضور مردم تونس بسیار دلگرم‌کننده بود.
در ابتدا حدود ۱۰۰ نفر در محل حضور داشتند اما به سرعت جمعیت به ۲۰۰ نفر رسید. هنگام بازگشت به هتل و پس از حدود یک ساعت، مشاهده کردم که سه تا چهار هزار نفر در محل حادثه جمع شده‌اند. پرچم‌های تونس، فلسطین، الجزایر و برخی کشورهای آفریقایی به اهتزاز درآمده بود و مردم شعارهای آزادی فلسطین سر می‌دادند. اعضای کاروان که از شوک اولیه حادثه خارج شده بودند، در آغوش مردم قرار گرفتند، خدا قوت شنیدند و اطمینان یافتند که حمایت مردمی پشت آن‌هاست. همین پشتیبانی فضای روانی حادثه را تغییر داد.
ایمنا: روز بعد شاهد تجمع و کنفرانس خبری در تونس بودیم. این رویداد چگونه برگزار شد؟
صبح روز بعد اعلام شد که ساعت ۱۰:۳۰ دقیقه کنفرانس خبری و تجمعی فوری مقابل تئاتر شهر در خیابان حبیب بورقیبه برگزار خواهد شد. زمانی که به محل رسیدیم، مردم تجمع کرده بودند و فضایی ضدصهیونیستی با شعارهای حمایت از فلسطین شکل گرفته بود. نمایندگان تقریباً همه کشورهای حاضر در این کاروان از ۴۷ کشور جهان در محل حاضر بودند.
بیش از ۳۰ خبرنگار خارجی در محل حضور داشتند. هر کشوری که نماینده‌ای در کاروان داشت، رسانه‌هایی نیز همراه خود آورده بود. خبرنگارانی از مالزی، اندونزی، ترکیه و همچنین شبکه‌های بین‌المللی همچون الجزیره و خبرگزاری فرانسه در این مراسم شرکت کردند. در این نشست خبری اعضای کاروان اعلام کردند که رژیم صهیونیستی عامل حمله بوده و قصد داشته با این اقدام ما را بترساند، اما هیچ دلیلی برای سانسور واقعیت وجود ندارد. هم‌اکنون کمیته حقیقت‌یاب دولت تونس نیز در حال بررسی این حادثه است، اما برای ما روشن است که پهپاد رژیم صهیونیستی حمله را انجام داده است. فیلم این حادثه نیز منتشر شده و شواهد عینی آن را تأیید می‌کند.
اعضای کاروان تصریح کردند که هر اتفاقی بیفتد و هر تهدیدی صورت گیرد، کاروان رأس ساعت ۱۶ امروز حرکت خود را آغاز خواهد کرد. این موضع‌گیری محکم با تشویق مردم تونس همراه شد و حاضران شعارهای حمایتی سر دادند.
ایمنا: در میان سخنرانان، برخی چهره‌ها مواضع تندی علیه رژیم صهیونیستی گرفتند. کمی بیشتر توضیح می‌دهید؟
بله، آقای تیاگو آویلا، فعال برزیلی حامی فلسطین و از شجاع‌ترین افراد این کاروان، سخنان بسیار تندی علیه رژیم صهیونیستی مطرح کرد و تأکید داشت که نباید از دشمن ترسید. او اعلام کرد که این رژیم به‌صورت رسمی دست به نسل‌کشی در غزه زده و باید در برابر آن ایستادگی کرد. این موضع قاطع اعضای کاروان را مصمم‌تر ساخت و آنان تأکید کردند که حرکت به سمت غزه قطعی است.
ایمنا: دولت تونس در برابر این ماجرا چه موضعی گرفت؟
تحلیل من و برخی دوستان این است که دولت تونس نمی‌خواهد وارد درگیری مستقیم شود. به همین دلیل در ابتدا برخی رسانه‌های تونسی حادثه را آتش‌سوزی ناشی از جلیقه نجات عنوان کردند. پس از انتشار فیلم حادثه، خودشان متوجه شدند که خبر نادرستی ارائه کرده‌اند اما تلاش داشتند از فشارها بکاهند. تونس کشوری مستقل است و مردمش حامی فلسطین هستند، اما طبیعی است که توان نظامی و امنیتی محدودی دارد.
به نظر می‌رسد آمریکایی‌ها فشارهای بیشتری بر دولت تونس وارد کنند، هرچند مردم پشت دولت خود ایستاده‌اند و از این کشور حمایت می‌کنند. باید اذعان کرد هیچ کشور عربی حاضر به چنین اقدامی نشد و تونس تنها کشوری بود که اجازه داد کاروان صمود از بندرش راهی غزه شود.
ایمنا: شما این حمله را در چه چارچوبی تحلیل می‌کنید و پیام آن را چه می‌دانید؟
امروز رژیم صهیونیستی چنان وحشیانه عمل می‌کند که حتی به قطر نیز حمله می‌کند؛ کشوری که همواره واسطه مذاکرات بوده است. این رژیم هیچ خط قرمزی ندارد. آمریکایی‌ها با پیشنهاد مذاکره، جلساتی برای حماس ترتیب می‌دهند و دقیقاً همان مکان مورد حمله قرار می‌گیرد. این نشان می‌دهد که هماهنگی کامل میان آمریکا و رژیم صهیونیستی وجود دارد و آنها در تلاشند هر دولت، ملت یا گروهی را که علیه نسل‌کشی صهیونیست‌ها به پا می‌خیزد، متوقف و سرکوب کنند تا صدای حمایت از مردم غزه خاموش شود.
ایمنا: درباره تعداد کشتی‌ها و وضعیت ناوگان صمود ابهامات زیادی مطرح است. ارزیابی شما چیست؟
اعداد مختلفی مطرح می‌شود. برخی می‌گویند ۲۲ کشتی قطعاً آماده حرکت هستند، اما اطلاعات دقیقی نمی‌توان ارائه داد زیرا رژیم صهیونیستی با بهره‌گیری از فناوری و تسلط اطلاعاتی، موقعیت کشتی‌ها را به‌دست می‌آورد و دقیقاً همان‌ها را هدف قرار می‌دهد. پیش‌بینی من این است که مجموعاً حدود ۵۰ کشتی در این کاروان حضور خواهند داشت.
ایمنا: پیش‌تر هم تلاش‌هایی برای شکستن محاصره غزه شده بود. چه تفاوتی میان آن اقدامات و حرکت امروز می‌بینید؟
بله، پیش‌تر نیز چنین اقداماتی صورت گرفته است، اما هیچ‌گاه در این ابعاد نبوده است. نخستین تلاش مربوط به کشتی “مادلین” از کشور مالت بود که درست مانند حادثه اخیر تونس، موتور آن در همان مبدا توسط پهپاد صهیونیستی هدف قرار گرفت و نتوانست حرکت موفقی داشته باشد. حرکت دوم مربوط به کشتی “حنظله” بود که ۱۲ فعال حقوق بشر و ضدجنگ از سراسر جهان در آن حضور داشتند. این کشتی توسط نیروهای مسلح رژیم صهیونیستی مورد هجوم قرار گرفت، مسافران دستگیر شدند و کشتی مصادره شد.
این تجربیات باعث شد فعالان به ایده جدیدی برسند؛ ایده حرکت ده‌ها و حتی صدها کشتی به سمت غزه. این حرکت چند ویژگی مهم دارد؛ نخست اینکه تعداد کشتی‌ها بسیار بیشتر است و مقابله با آنها کل نیروی دریایی رژیم را درگیر خواهد کرد. دوم اینکه ملیت‌های متعددی در آن حضور دارند؛ حدود ۴۷ کشور. بنابراین اسرائیل در صورت دستگیری یا حمله به این کشتی‌ها، با تک‌تک دولت‌ها و سفارتخانه‌ها درگیر خواهد شد و این موضوع فشار مضاعفی بر رژیم وارد می‌کند.
ایمنا: پس شما این حرکت را فقط نمادین نمی‌دانید، بلکه دارای بار عملیاتی و رسانه‌ای می‌بینید؟
دقیقاً. ویژگی دیگر این است که تمامی شرکت‌کنندگان ابزار رسانه‌ای در اختیار دارند و می‌توانند از طریق فضای مجازی لحظه‌به‌لحظه رخدادها را منتشر کنند. همچنین مسیر حرکت کاروان طوری طراحی شده که از تونس به ایتالیا، سپس یونان و دیگر کشورها برسد و سفر دو تا سه هفته به طول انجامد. این زمان طولانی موجب جلب توجه بیشتر رسانه‌های جهانی و پوشش خبری مستمر خواهد شد.
اتفاقاً همین حمله اخیر به ضرر رژیم صهیونیستی تمام شد زیرا بار دیگر کاروان صمود را در صدر اخبار قرار داد، حمایت‌ها را بیشتر کرد و فشارها بر اسرائیل را افزایش داد. این حرکت کاملاً مردمی است؛ هیچ دولتی پشت آن نیست و هزینه‌ها توسط مردم تأمین شده است. به همین دلیل رژیم نمی‌تواند کشوری را متهم کند و فشار بیاورد. اکنون ۴۸ کشور درگیر این کاروان هستند و عملاً جبهه‌ای متحد علیه رژیم صهیونیستی شکل گرفته است.
ایمنا: این جبهه متحد جهانی که اشاره کردید چه ظرفیت‌هایی برای تغییر معادلات دارد؟
این جبهه با ترکیبی از فشار رسانه‌ای، اقتصادی، دیپلماتیک و حتی نظامی می‌تواند معادلات را تغییر دهد. نیروی دریایی رژیم صهیونیستی ناگزیر به درگیری خواهد شد و در سطح سیاسی نیز سفارتخانه‌های کشورهای مختلف برای آزادی نمایندگان خود وارد عمل می‌شوند. همه این عوامل دست به دست هم می‌دهد تا تغییراتی در معادلات ایجاد شود و ان‌شاءالله این بار کمک‌های بشردوستانه شامل دارو، تجهیزات پزشکی و مواد غذایی به کودکان و مردم غزه برسد.
ایمنا: شما از نزدیک با اعضای کاروان گفت‌وگو کرده‌اید. روحیه و انگیزه این افراد چگونه است؟
وقتی با فعالان این ناوگان صحبت می‌کردیم، همه یک نکته مشترک داشتند؛ اینکه هر اتفاقی برای ما بیفتد، حتی اگر کشته شویم یا سال‌ها زندانی شویم، در برابر رنج و درد کودکان غزه هیچ است. این افراد بسیاری‌شان سبک زندگی غربی داشتند، در رفاه و آسایش کامل زندگی می‌کردند، در بهترین شرایط اجتماعی و اقتصادی بودند و اساساً هیچ ارتباط مستقیمی با خاورمیانه و شمال آفریقا نداشتند. اما تصاویر کشته شدن کودکان، گرسنگی زنان و مرگ تدریجی پیرمردان و پیرزنان وجدانشان را به درد آورده بود.
ایمنا: آنها از گذشته فعالیت‌های مدنی زیادی داشتند. چرا به این نتیجه رسیدند که باید وارد میدان واقعی شوند؟
این افراد می‌گفتند ما سال‌ها در اروپا راهپیمایی ضد صهیونیستی برگزار کردیم، در هلند، بلژیک و فرانسه جزو فعال‌ترین چهره‌ها بودیم، پویش‌های مجازی راه انداختیم، هشتگ زدیم، کالاهای اسرائیلی را تحریم کردیم، اما هیچ‌یک از این اقدامات نتوانست جلوی جنایات رژیم صهیونیستی را بگیرد. در نهایت تصمیم گرفتند خود را به میدان واقعی برسانند؛ رودررو با سربازان اسرائیل بایستند، فریاد فلسطین را مستقیم در چشمان آنها فریاد بزنند و با خون یا زندانی شدنشان رژیم را به چالش بکشند.
ایمنا: این اقدام از نظر شما چه تأثیری می‌تواند بر افکار عمومی جهان بگذارد؟
آنها می‌خواستند دولت‌هایشان را وادار به واکنش کنند، ملت‌های منطقه را بیدار سازند و به دنیا نشان دهند که انسانیت هنوز زنده است. برایشان هیچ راه دیگری باقی نمانده بود جز فدا کردن جان خود. این افراد از مادران آمریکایی تا پزشکان بلژیکی، از استادان دانشگاه هلندی تا نمایندگان پارلمان فرانسه را شامل می‌شدند. این سطح از ایثار برای مردم غزه بسیار ارزشمند است.
ایمنا: موضع اعضای کاروان نسبت به ایران چه بود؟
رژیم صهیونیستی تهدید کرده بود که حضور ایرانی‌ها، لبنانی‌ها، یمنی‌ها و فلسطینی‌ها در کشتی‌ها اقدام جنگی تلقی شده و با حمله نظامی مواجه می‌شود. به همین دلیل فعالان ترجیح دادند برای امنیت کاروان، ایرانی‌ها به صورت مستقیم حضور نداشته باشند تا هزینه‌ای متوجه جمهوری اسلامی نشود. این تصمیم از سوی خود فعالان هم مورد استقبال قرار گرفت. آنها می‌گفتند همین که نمایندگان ایرانی حضور پیدا کردند و سلام مردم ایران را رساندند، کافی است.
ایمنا: نگاه این فعالان به ایران را چطور توصیف می‌کنید؟
اعضای کاروان تأکید داشتند ایران پرچمدار مبارزه با رژیم صهیونیستی است و همین موضع برایشان الهام‌بخش بوده است. آنها می‌گفتند خوشحال‌اند که مردم ایران همپای آزادی‌خواهان جهان ایستاده‌اند. برایشان عجیب و تحسین‌برانگیز بود که در سال ۲۰۲۵، هنوز انسان‌هایی در کشورهای مختلف حاضرند آسایش و زندگی خود را رها کنند و برای کودکان غزه جانفشانی کنند. نگاهشان به ملت ایران بسیار مثبت بود و این موضوع پیوندی عمیق میان آزادی‌خواهان جهان و محور مقاومت ایجاد کرده است.
ایمنا: بازتاب جنگ اخیر و نقش ایران در نگاه شرکت‌کنندگان کاروان صمود چگونه بود؟
بسیاری از شرکت‌کنندگان در کاروان صمود به ما می‌گفتند وقتی ایران علیه رژیم صهیونیستی موشک شلیک کرد، دل‌های ما آرام گرفت. حتی اگر در کشورهای اروپایی به محض کوچک‌ترین انتقاد از اسرائیل ما را به یهودستیزی متهم می‌کنند، باز هم از دیدن تصاویر حملات ایران علیه این رژیم جنایتکار خوشحال می‌شویم.
بچه‌های تونسی تعریف می‌کردند که شب‌های جنگ، در کافه‌ها و خانه‌ها همه تلویزیون‌ها روشن بود و شبکه‌های خبری به صورت زنده صحنه اصابت موشک‌های ایرانی به تل‌آویو را پخش می‌کردند. مردم شعار می‌دادند، دست می‌زدند و فریاد شادی سر می‌دادند؛ می‌گفتند انتقام کودکان فلسطین گرفته شد و دل‌های ما آرام گرفت.
ایمنا: به حضور فرهنگی و هنری ایرانی‌ها در این کاروان هم اشاره داشتید. این فعالیت‌ها چه بازتابی داشت؟
یک تیم هنری از جوانان ایرانی در این برنامه حضور یافتند و با طراحی نقاشی‌ها و آثار گرافیکی، مورد استقبال فراوان شرکت‌کنندگان قرار گرفتند. یکی از طرح‌های جالب، نقاشی تعدادی ماهی بود که یک ماهی بزرگ به رنگ پرچم فلسطین طراحی شد و بقیه ماهی‌ها سفید بودند. نمایندگان هر کشور، پرچم کشور خود را بر روی یکی از ماهی‌ها کشیدند و در نهایت یک اثر هنری زیبا خلق شد که به کاروان هدیه داده شد. این اثر به‌عنوان نماد وحدت و همبستگی میان ملت‌ها به دست مردم ایران نیز خواهد رسید.
ایمنا: با توجه به محدودیت‌های لجستیکی، وضعیت انتقال کالا به غزه چگونه مدیریت شد؟
به دلیل کوچک بودن کشتی‌ها و قایق‌ها، حجم بار ارسالی محدود است. بنابراین مقرر شد هر کشور متناسب با شرایط خود اقلامی را تهیه کرده و در کشتی‌ها قرار دهد.
ایمنا: کسانی که می‌خواهند به مردم غزه کمک کنند، چه راه‌هایی پیش‌ِرو دارند؟
کمک‌های مالی به کاروان عملاً به پایان رسیده، زیرا ناوگان فردا حرکت می‌کند. اما هر کس می‌خواهد نقشی در حمایت از مردم غزه داشته باشد، بهترین و مطمئن‌ترین مسیر، کمک از طریق حساب ایران همدل دفتر مقام معظم رهبری است. این مجموعه روزانه در غزه غذا توزیع می‌کند، دارو و اقلام پزشکی ارسال می‌کند و برنامه‌های حمایتی مختلفی دارد.
ایمنا: به نظر شما از این پس مؤثرترین نوع حمایت چیست؟
از این پس، مهم‌ترین و مؤثرترین حمایت، کمک رسانه‌ای است. رسانه‌ها و فعالان فضای مجازی باید محتوا تولید کنند، اخبار کاروان را بازنشر دهند و پست‌ها را بازتاب دهند تا پیام این حرکت جهانی تقویت شود. مطمئناً این حمایت‌ها اثرگذار خواهد بود و ان‌شاءالله ما شاهد آزادی و پیروزی مردم فلسطین خواهیم بود.