هدف اصلی اسرائیل از حمله به قطر چیست؟
به گزارش اطلاعات نیوز، رژیم صهیونیستی پس از هفتم اکتبر ۲۰۲۳، دامنه تجاوزات خود را به شکلی بیسابقه گسترش داده و تاکنون به هشت کشور و منطقه در غرب آسیا و شمال آفریقا حمله کرده است. این حملات تنها به...
به گزارش اطلاعات نیوز، رژیم صهیونیستی پس از هفتم اکتبر ۲۰۲۳، دامنه تجاوزات خود را به شکلی بیسابقه گسترش داده و تاکنون به هشت کشور و منطقه در غرب آسیا و شمال آفریقا حمله کرده است. این حملات تنها به محور مقاومت محدود نمانده و حتی برخی متحدان آمریکا را نیز در بر گرفته است. تهدید به ترور ابومحمد الجولانی، حاکم سوریه پس از دیدارش با دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، و همچنین تهدید نجیب میقاتی، نخستوزیر پیشین لبنان که گرایش نزدیکی به عربستان داشت، نشان میدهد که تلآویو دیگر هیچ قید و بندی برای اقدامات خود قائل نیست و بیپروا همه طرفهای منطقهای و حتی تعدادی از قدرتهای جهانی را هدف گرفته است.
در همین چارچوب، ضربه زدن به منافع چین و روسیه و بیاعتنایی آشکار به منافع اروپا، بهویژه فرانسه و انگلیس در منطقه، قابل تحلیل است. صهیونیستها در هفته گذشته با حمله به تونس و قطر، دو کشور جدید را به فهرست تجاوزات خود افزودند و به این ترتیب، دامنه بحران را تا خلیج فارس و شمال آفریقا در مدیترانه مرکزی گسترش دادند.
در سوی دیگر، تحولات دیپلماتیک مسأله فلسطین وارد مرحلهای تازه شده است. روز جمعه ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۴ (۲۱ شهریور ۱۴۰۴)، مجمع عمومی سازمان ملل متحد با اکثریتی قاطع به قطعنامهای که از سوی فرانسه و عربستان ارائه شده بود رأی مثبت داد؛ قطعنامهای که در قالب «اعلامیه نیویورک» بر حل مسالمتآمیز مسأله فلسطین، اجرای راهحل دو دولتی و تشکیل کشور مستقل فلسطین تأکید دارد. این قطعنامه با ۱۴۲ رأی موافق، ۱۰ رأی مخالف و ۱۲ رأی ممتنع تصویب شد.
این رأیگیری درست پیش از نشستی در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل به ریاست مشترک ریاض و پاریس در ۲۲ سپتامبر برگزار شد؛ نشستی که در آن امانوئل مکرون، رئیسجمهور فرانسه، وعده داده است کشور فلسطین را رسماً به رسمیت بشناسد. قابل توجه اینکه این مصوبه تنها یک روز پس از اظهارات بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی، مبنی بر «ناممکن بودن تشکیل کشور فلسطین» به تصویب رسید و عملاً پاسخی روشن به مواضع او بود.
این رویکرد سازمان ملل نشاندهنده حمایت گسترده جامعه جهانی از تشکیل کشور فلسطین و مخالفت آشکار با سیاستهای تلآویو است. حتی هشدارهای مارکو روبیو، وزیر خارجه آمریکا، به متحدان اروپایی درباره رأی مثبت به این قطعنامه و ادعای او مبنی بر اینکه چنین اقدامی روند دیپلماسی را تضعیف میکند، نتوانست مانع موج جهانی حمایت از فلسطین شود.
اکنون، مجمع عمومی سازمان ملل با ترسیم «گامهای ملموس، زمانبندیشده و غیرقابل بازگشت» برای تحقق راهحل دو دولتی، روندی را آغاز کرده که بهطور جدی به سمت شناسایی کشور فلسطین بهعنوان یک عضو کامل سازمان ملل پیش میرود. این مسیری است که سال گذشته کلید خورد و امروز با پیوستن کشورهای بیشتری – از جمله فرانسه و حتی برخی حامیان سنتی رژیم صهیونیستی که زیر فشار افکار عمومی قرار گرفتهاند – شتاب گرفته است.
صهیونیستها در برابر این روند جهانی، استراتژی تازهای در پیش گرفتهاند: حذف رهبران کلیدی حماس. آنها تلاش میکنند با ترور و حذف چهرههایی چون خلیل الحیه در قطر، مانع از آن شوند که در صورت تشکیل دولت فلسطین، ساختار رهبری و عناصر اصلی برای اداره کشور وجود داشته باشد. هدف تلآویو این است که هیچ مقام رسمی از حماس باقی نماند و خلأ رهبری در ساختار سیاسی فلسطین شکل گیرد.
با این حال، حرکتهای مردمی، تظاهرات گسترده در سراسر جهان و حتی ابتکارهایی مانند کشتیهای «صمود» که به نشانه پایداری ملت فلسطین به راه افتادهاند، همگی در راستای به رسمیت شناختن فلسطین پیش میروند. این موج جهانی نشان میدهد که حتی اگر رهبران مقاومت یکی پس از دیگری هدف قرار گیرند، ملتها و جنبشهای مردمی اجازه نخواهند داد آرمان فلسطین به حاشیه رانده شود.
اسرائیل قصد دارد با حذف سران حماس دولت فلسطینی بی رهبر بماند
جعفر قنادباشی کارشناس ارشد غرب آسیا در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: رژیم صهیونیستی در حال حاضر، به دلیل نگرانیهای شدید از تحولات در میان ملتها و ملیتها، دست به سلسلهای از اقدامات جنونآمیز زده است. طی هفته گذشته، این رژیم به تمامیت ارضی هفت کشور عربی تجاوز کرده؛ تجاوزات نظامی اسرائیل تنها محدود به قطر نیست، بلکه شامل لبنان، یمن، سوریه، تونس، اردن و عراق نیز میشود. این یعنی در عرض چند روز، شاهد تجاوز نظامی به حدود شش یا هفت کشور عربی بودهایم.
وی افزود: این اقدامات بیتردید واکنشهایی را در جهان عرب به دنبال خواهد داشت، واکنشهایی که پیشتر سابقه نداشتهاند. دلیل این تحرکات، نگرانی صهیونیستها و شخص نتانیاهو از یک تحول مهم و در حال وقوع است.
این کارشناس مسائل غرب آسیا تصریح کرد: آنها نگران روندی هستند که در سازمان ملل آغاز شده و بهطور جدی به سمت به رسمیت شناختن کشور فلسطین پیش میرود. سال گذشته این حرکت آغاز شد و اکنون کشورهای بیشتری، از جمله فرانسه و حتی برخی از حامیان سابق رژیم صهیونیستی، به دلیل فشار افکار عمومی در کشورشان، به ناچار به این روند پیوستهاند. به رسمیت شناختن فلسطین به عنوان یک عضو کامل در سازمان ملل، به معنای رد سیاستهای صهیونیستی است که همواره تلاش کردهاند وجود ملت فلسطین را انکار کنند.
قنادباشی ادامه داد: این تحول، حاصل فشار ملتها بر دولتهاست. همین امروز نیز شورای امنیت سازمان ملل جلسهای درباره قطر برگزار کرد که در آن، موضوع فلسطین بسیار پررنگ بود. در هفتههای آینده نیز این مسئله یکی از محورهای اصلی مجمع عمومی سازمان ملل خواهد بود.
وی عنوان کرد: اما در سطح ملتها، حرکت کشتیهایی از ۴۴ کشور جهان که حامل فعالان و کمکهای انسانی هستند، به سمت غزه، نشانهای دیگر از حمایت جهانی از ملت فلسطین است. حدود ۷۰ کشتی در این مسیر قرار دارند تا به غزه کمکرسانی کنند و این خود گامی در جهت تشکیل دولت فلسطینی است.
کارشناس غرب آسیا گفت: صهیونیستها اکنون در تلاشاند تا مقامات حماس را از میان بردارند تا در صورت تشکیل دولت فلسطینی، عناصر کلیدی برای اداره آن وجود نداشته باشند. تلاش برای حذف چهرههایی مانند آقای خلیب الحیه در قطر نیز در همین راستاست، تا هیچ مقام رسمی از حماس باقی نماند و خلأ رهبری در ساختار دولت فلسطینی ایجاد شود. حرکتهای مردمی، تظاهرات، و کشتیهای صمود همگی در جهت به رسمیت شناختن فلسطین هستند. صهیونیستها میخواهند با حذف رهبران حماس، مانع این روند شوند.
قناد باشی اظهار کرد: واکنشها به این اقدامات، قطعاً مطلوب رژیم صهیونیستی نخواهد بود. اگرچه قطر هنوز واکنش جدی نشان نداده، اما به دلیل فشار افکار عمومی و جهان عرب، ناگزیر به پاسخگویی خواهد بود.
وی بیان کرد: در جهان عرب، این تجاوزات باید محکوم شوند. دولتها نمیتوانند بیتفاوت از کنار آن عبور کنند. نمونهاش تظاهرات مردم تونس و حرکتشان به سمت غزه است که نشاندهنده یک قیام عمومی در جهان اسلام است. قطر نیز باید پاسخگو باشد.
کارشناس غرب آسیا خاطر نشان کرد: جبهه مقاومت دیگر محدود به چند کشور خاص نیست؛ بلکه در حال گسترش است و تمایل به همراهی با آن افزایش یافته. این یک دستاورد بزرگ برای حماس، غزه و کل محور مقاومت است. قطر نیز ناگزیر است از مواضع پیشین خود عقبنشینی کند، و این یک تحول مهم به نفع جبهه مقاومت خواهد بود.