نوبت قدرت‌نمایی مقاومت – ایمنا
به گزارش اطلاعات نیوز، در سایه اجماع مقاومت، مرحله پایانی انتخابات شهرداری‌ها به صحنه‌ای برای نمایش وحدت، وفاداری و پاسداشت خون شهدا بدل شد، چهار روز پس از برگزاری مرحله چهارم و پایانی انتخابات...
به گزارش اطلاعات نیوز، در سایه اجماع مقاومت، مرحله پایانی انتخابات شهرداری‌ها به صحنه‌ای برای نمایش وحدت، وفاداری و پاسداشت خون شهدا بدل شد، چهار روز پس از برگزاری مرحله چهارم و پایانی انتخابات شهرداری‌ها در استان‌های جنوبی و النبطیه، اکنون تحلیل‌ها از آنچه در صندوق‌های رأی جنوب لبنان رخ داد، بیش از پیش داغ شده است؛ جایی که بیش از ۱۰۰ شهرداری با اجماع حزب‌الله و جنبش امل، یک‌صدا و یکپارچه کرسی‌های خود را تثبیت کردند، و این در حالی بود که برخی در گوشه‌ای از مرز، نگران از صلابت این حضور مردمی، در پناهگاه‌های خود خوابیدند.
این انتخابات که قرار بود در روز ۲۵ مه برگزار شود، با توجه به تقارن با روز مقاومت و آزادی (سالروز فرار شرم‌آور رژیم صهیونیستی از جنوب لبنان در سال ۲۰۰۰)، به تعویق افتاد و یک روز زودتر برگزار شد؛ گویی مردم جنوب ترجیح دادند پیش از جشن پیروزی‌شان، اراده خود را به رأی بگذارند.
میزان مشارکت قابل توجه بود: جزین ۳۳ درصد، نبطیه ۲۹ درصد، صور ۲۵ درصد، بنت جبیل ۱۹ درصد… آماری که اگرچه شاید از نظر اعداد متواضع به‌نظر برسد، اما در میدان معنا، نشانه‌ی روشنی از آن است که جنوب هنوز نفس می‌کشد، تصمیم می‌گیرد و می‌سازد؛ برخلاف آن‌سوی مرزها که گنبد آهنین‌شان بیشتر به قفس روانی شبیه شده است.
رأی به توسعه، رأی به مقاومت
«ژوزف عون»، رئیس‌جمهور لبنان، در جریان بازدید از اتاق عملیات انتخاباتی جنوب، جمله‌ای گفت که حالا در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌شود: «اراده برای ساختن، قوی‌تر از اراده برای تخریب است.» او در زادگاه خود، «العیشیه» (در جزین) رأی داد؛ جایی که حتی صندوق رأی نیز گواهی می‌دهد بر پیوند مردم با خاک و خاطره و ایستادگی.
قماطی: رأی مردم، پشتیبان خون شهداست
«محمود قماطی» معاون رئیس شورای سیاسی حزب‌الله، این انتخابات را «بیعتی دوباره با مقاومت» خواند و گفت: «ملت لبنان با رأی خود نشان دادند که همچنان در صف اول دفاع از خاک، عزت و خون شهدا ایستاده‌اند.»
این نخستین انتخابات محلی در جنوب پس از ترور شهید سید حسن نصرالله (دبیرکل فقید حزب‌الله) در سپتامبر گذشته بود، و در نوع خود به صحنه‌ای برای تجدید پیمان مردم با مسیر مقاومت بدل شد. ائتلاف حزب‌الله و امل توانست در بیش از ۱۰۰ شهرداری از مجموع ۱۷۰ مورد، پیروز شود؛ و این نه فقط یک نتیجه انتخاباتی، بلکه پیامی صریح به تل‌آویو و متحدانش بود: جنوب، هنوز جنوب است.
بری: جنوب زمین سوخته نیست
در آستانه انتخابات، «نبیه بری» رئیس مجلس لبنان، خطاب به مردم گفت: «این مناطق، زمین سوخته نیست؛ اینجا لبنان است، و ما آن را بازسازی خواهیم کرد.» سخنی که به‌وضوح، واکنشی به ادعاها و تهدیدهای تکراری رژیم اشغالگر قدس بود که گمان می‌برد با جنگ رسانه‌ای و نظامی، می‌تواند خاک جنوب را بی‌صاحب نشان دهد.
شیخ نعیم قاسم: حتی یک وجب خاک را هم نمی‌دهیم
«شیخ نعیم قاسم»، دبیرکل حزب‌الله، نیز این انتخابات را «بخشی از فرایند تثبیت حاکمیت و تعهد به سرزمین» خواند و افزود: «هرگز حضور اشغالگران را، حتی در یک وجب از خاک لبنان، نمی‌پذیریم.»
معترضان بی‌برنامه، در برابر مردمی با هدف
در حالی که در برخی مناطق از جمله انصار، حولا، النبطیه و صور، گروه‌های چپ، مستقل و مخالف حزب‌الله تلاش کردند فضا را متشنج کنند و بر روند رأی‌گیری تأثیر بگذارند، صندوق‌ها چیز دیگری گفتند. مردم به جای گوش دادن به هیاهوی بی‌ثمر، به آینده رأی دادند.
جنوب لبنان، یک‌بار دیگر نشان داد که ساکنانش نه خسته‌اند، نه فراموش‌کار. مردمی که طعم جنگ را چشیده‌اند، بهتر از هر کسی قدر صلحی را می‌دانند که با مقاومت به دست آمده است.
صندوق‌های رأی، بی‌صدا اما محکم، پیام روشنی به دشمن فرستادند؛ این خاک، با رأی ما ساخته می‌شود؛ نه با تهدید تو و نه با خیال منطقه حائل، اینجا هنوز صدای شهیدان در کوچه‌ها می‌پیچد، و رأی مردم، ادامه همان راهی است که با خون آغاز شد. جنوب، نه زمین سوخته است، نه حیاط‌خلوت معامله‌گران؛ جنوب، قلب تپنده لبنانی است که ایستاده، مقاوم و امیدوار می‌ماند… حتی اگر آن‌سوی مرز، کسی هنوز در محاسباتش، اشتباه پشت اشتباه کند.
پیروزی قاطع ائتلاف مقاومت در انتخابات
علیرضا مجیدی در گفت‌وگو با خبرگزاری ایمنا اظهار کرد: نقش دولت مرکزی در لبنان در حد جلوگیری از وقوع جنگ است، نه اقدام‌های ایجابی. به همین دلیل، در سال‌های گذشته اغلب با وضعیت بی‌دولتی یا شبه‌دولتی در لبنان مواجه بوده‌ایم.
وی افزود: بنیان ساختار حکومتی لبنان نه‌تنها از زمان توافق طایف، بلکه از گذشته، مبتنی بر نظام سهمیه‌بندی طایفی بوده است. آنچه در توافق طایف تثبیت شد، نه حذف این نظام، بلکه اصلاح نسبی نسبت‌های آن بود.
این کارشناس مسائل سیاسی تصریح کرد: سهمیه‌بندی طایفی در دولت، هرچند بهترین مدل برای بقا و حفظ ثبات است، اما بدترین الگو برای توسعه محسوب می‌شود. در واقع، این نوع تقسیم قدرت قرار نیست منجر به اقدامات ایجابی شود، بلکه صرفاً مانع از بروز جنگ داخلی می‌شود. در لبنان نیز دولت همین نقش را ایفا می‌کند؛ اثری محسوس در زندگی روزمره مردم ندارد، مگر در مواقعی مانند تحریم یا جنگ خارجی که نقش‌آفرینی بیرونی آن پررنگ می‌شود.
مجیدی ادامه داد: برخلاف دولت، شهرداری‌ها تأثیر مستقیم و ملموسی در زندگی مردم دارند و حیات روزمره شهروندان به عملکرد آن‌ها گره خورده است. به همین دلیل، انتخابات شهرداری‌ها در لبنان از اهمیت بالایی برخوردار است و سابقه سیاسی مناطق مختلف کشور نیز این موضوع را تأیید می‌کند.
وی افزود: شهرداری‌ها ارتباط ارگانیکی با دولت مرکزی ندارند و به همین دلیل تغییرات خاصی از سوی دولت در آن‌ها رخ نمی‌دهد. اما از منظر ماهیت امر سیاسی، انتخابات شهرداری‌ها بسیار پررنگ است. در این انتخابات، شاهد استقبال گسترده مردم به‌ویژه در مناطق شیعه‌نشین از ائتلاف حزب‌الله و امل بودیم. این مشارکت گسترده، دولت را در موقعیتی قرار می‌دهد که باید تصمیم بگیرد آیا با رأی و خواست عمومی همراهی خواهد کرد یا نه.
این کارشناس با اشاره به قطعنامه ۱۷۰۱ گفت: در این قطعنامه آمده است که حزب‌الله نباید در جنوب لبنان حضور مسلحانه داشته باشد. اما در طرح‌های جدید، بحث خلع سلاح کامل حزب‌الله در سراسر لبنان مطرح شده است. سناریوی میانه‌ای که ممکن است اجرایی شود، اجرای صرف بندهای قطعنامه ۱۷۰۱ است؛ یعنی حزب‌الله سلاح خود را حفظ خواهد کرد اما در مناطق جنوبی بدون سلاح باقی می‌ماند.
مجیدی تأکید کرد: در چنین شرایطی، بافت مردمی جنوب لبنان اهمیت مضاعفی پیدا می‌کند. این بافت به‌طور کامل با حزب‌الله هم‌سوست. برای مثال، در شهر صور، لیست مورد حمایت حزب‌الله با نسبت قاطع ۲۱ به صفر پیروز شد. حتی در شهر جزین، که اکثریت با مسیحیان است، لیست حزب‌الله لیست مخالف را با نتیجه ۱۸ به صفر شکست داد. همچنین در بیروت که با حوزه ضاحیه تفاوت دارد، فهرست حزب‌الله سه نامزد اول رقیب را شکست داد. این نشان می‌دهد که حمایت از حزب‌الله فراتر از جامعه شیعی و در میان غیرشیعیان نیز وجود دارد.
وی ادامه داد: حزب‌الله و امل بار دیگر قدرت سیاسی خود را به نمایش گذاشتند. اکنون بازیگران داخلی و خارجی باید تصمیم بگیرند تا چه اندازه سیاست‌هایشان با اراده عمومی مردم لبنان هماهنگ است. در انتخابات پارلمانی ۲۰۲۲ (اردیبهشت ۱۴۰۱) جامعه سنی متکثر شده بود، جامعه مسیحی دچار دو قطبی بود، اما جامعه شیعی یکپارچه در حمایت از حزب‌الله و امل ظاهر شد و هر ۲۷ کرسی سهمیه شیعیان را در پارلمان به ائتلاف مقاومت اختصاص داد.
مجیدی در پایان گفت: جریانات مخالف تلاش کردند بدیلی برای دوگانه حزب‌الله–امل در جامعه شیعی ایجاد کنند، اما نتوانستند حتی یک کرسی به دست آورند. پس از جنگ اخیر نیز، در انتخابات شهرداری‌ها شاهد بودیم که جامعه شیعه بار دیگر یکپارچه پشت سر این دو حزب قرار گرفت. این واقعیت بیانگر آن است که هر طرح سیاسی‌ای که بخواهد آینده لبنان را رقم بزند، ناگزیر باید نمایندگی طایفه شیعه را در قالب همین دوگانه بپذیرد. نباید فراموش کنیم که از نظر جمعیت، انسجام اجتماعی و قدرت سازمانی، طایفه شیعه، طایفه نخست لبنان است.