ناوگان صمود؛ بیداری وجدان‌های جهانی در برابر محاصره غزه
به گزارش اطلاعات نیوز، در روزهایی که رژیم صهیونیستی با شدت وحشیانه به مردم بی‌دفاع غزه حمله می‌کند و برخی شیوخ عرب با سکوت یا همراهی خود به‌نوعی شریک جرم این جنایات شده‌اند، موج تازه‌ای از دادخواهی...
به گزارش اطلاعات نیوز، در روزهایی که رژیم صهیونیستی با شدت وحشیانه به مردم بی‌دفاع غزه حمله می‌کند و برخی شیوخ عرب با سکوت یا همراهی خود به‌نوعی شریک جرم این جنایات شده‌اند، موج تازه‌ای از دادخواهی جهانی در حال شکل‌گیری است. این بار برخلاف دولت‌های منفعل، فعالان حقوق بشر و آزادی‌خواهان جهان ابتکار عمل را در دست گرفته‌اند و ناوگان بین‌المللی «صمود» را راهی غزه کرده‌اند؛ کاروانی دریایی که قرار است محاصره ظالمانه غزه را به چالش بکشد.
این ناوگان که بزرگ‌ترین کاروان دریایی غیرنظامی جهان نام گرفته، از بیش از ۷۰ کشتی کوچک و بزرگ تشکیل شده و نمایندگانی از ۴۴ کشور جهان را در خود جای داده است. پزشکان، وکلا، هنرمندان و فعالانی از شش قاره جهان در کنار هم قرار گرفته‌اند تا نه به نام دولت‌ها، بلکه به نام انسانیت برای غزه حرکت کنند. آن‌ها از بنادر اسپانیا سفر خود را آغاز کرده‌اند و قرار است در مسیر به تونس و یونان ملحق شوند تا با قدرتی یکپارچه به سوی غزه پیش بروند.
تشکیل این کاروان حاصل تجربه‌های شکست‌خورده‌ی سال‌های گذشته است. پیش‌تر بارها فعالان تلاش کرده بودند با کشتی‌های منفرد محاصره را بشکنند، اما رژیم صهیونیستی با خشونت و نقض آشکار قوانین بین‌المللی مانع از آن شده و حتی دست به کشتار زده است. همین تجربه‌ها باعث شد این بار به‌جای یک حرکت پراکنده، یک ناوگان بزرگ و متحد شکل بگیرد تا هم هزینه مقابله برای اسرائیل سنگین‌تر شود و هم امکان پنهان کردن جنایات از نگاه افکار عمومی جهان کاهش یابد.
این ناوگان با نام «صمود» به معنای پایداری نمادی از مقاومت مردمی و جهانی است. چهار ائتلاف اصلی شامل جنبش جهانی به غزه (GMTG)، ناوگان آزادی (FFC)، ناوگان صمود مغرب و صمود نوسانتارا مسئولیت سازماندهی آن را بر عهده دارند. حتی برای تدارک این مأموریت، فعالان ناچار به خرید کشتی شدند، چراکه هیچ شرکت اجاره‌دهنده‌ای حاضر به همکاری نبود؛ همه می‌دانستند کشتی‌ها در مقصد به دست رژیم صهیونیستی مصادره خواهد شد.
اما آنچه اهمیت دارد فقط رسیدن یا نرسیدن کشتی‌ها به غزه نیست؛ نفس این حرکت، یعنی بیداری وجدان‌های جهانی در برابر سکوت دولت‌ها است که مهم است. وقتی دولت‌ها در برابر فاجعه انسانی سکوت کرده‌اند، مردم عادی از سراسر جهان دست به کار شده‌اند تا حداقل اندکی از آلام مردم غزه را التیام دهند.
صدای این مقاومت جهانی در شهادت‌های شرکت‌کنندگان هم شنیده می‌شود. «دیوید اولسن»، فعال آمریکایی، وضعیت دو میلیون ساکن غزه را «هولوکاست قرن بیست‌ویکم» توصیف می‌کند و از همدستی دولت آمریکا در ارسال سلاح به اسرائیل انتقاد دارد. او می‌گوید فرستادن سلاح به جایی که حتی مانع ورود کمک‌های انسانی می‌شود، غیرقانونی و غیراخلاقی است.
«دوریس دو بلاک»، پرستار بلژیکی حاضر در ناوگان، می‌گوید هیچ‌گاه از این مأموریت منصرف نمی‌شوند و تا آخر راه خواهند رفت: «ما به قلب مردم فلسطین نفوذ خواهیم کرد. آن‌ها باید بدانند که ما به سویشان می‌آییم.»
همچنین «سامر» از اعضای آمریکایی تیم پشتیبانی، با صراحت اعلام می‌کند که تهدیدها مانع حرکتشان نخواهد شد: «وقتی می‌دانیم کار درستی می‌کنیم، دلیلی برای ترسیدن وجود ندارد. اسرائیل حق دفاع از خود ندارد، چون در حال حمله به دیگران است.»
اگرچه احتمال حمله رژیم صهیونیستی به این کاروان وجود دارد، اما پیام اصلی ناوگان صمود پیشاپیش به گوش جهانیان رسیده است: محاصره غزه تنها یک مسئله منطقه‌ای نیست، بلکه آزمونی برای وجدان جهانی است. این حرکت نه‌تنها نشان‌دهنده مقاومت مردم فلسطین، بلکه بازتاب اراده مردمان آزاد در سراسر جهان است که نمی‌خواهند در برابر نسل‌کشی سکوت کنند.
ناوگان صمود، بیش از آنکه کشتی‌های حامل کمک‌های انسانی باشد، به پرچم بیداری جهانی بدل شده است؛ پرچمی که نشان می‌دهد حتی در عصر خیانت سیاستمداران، هنوز وجدان‌های بیداری هستند که به نام انسانیت بادبان‌ها را برافراشته‌اند.
در همین راستا گفت‌وگویی با وحید مردانه، کارشناس مسائل فلسطین، انجام دادیم که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.
ایمنا: از منظر حقوق بین‌الملل، محاصره طولانی‌مدت غزه توسط رژیم صهیونیستی چه جایگاهی دارد و آیا می‌توان آن را «جنایت جمعی» تلقی کرد؟
مردانه: قوانین بین‌الملل به صراحت رفتارهای آپارتایدی و ضدبشری رژیم صهیونی در قبال غزه را مردود و مصداق جنایت جمعی می‌داند. هرچند دیر این مواضع از سوی نهادها اعلام شد زیرا غزه نزدیک به دو دهه بود که چنین شرایطی داشت. در فروردین ۱۴۰۴، «فولکر تورک» کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل در جریان نشست شورای امنیت سازمان ملل درباره فلسطین به صراحت اعلام کرد: محاصره کامل نوار غزه مصداق بارز «مجازات جمعی» است و این اقدام ممکن است معادل استفاده از «گرسنگی به عنوان ابزار جنگ» تلقی شود.
ایمنا: به نظر شما هدف اصلی ناوگان صمود، شکستن واقعی محاصره است یا تأثیرگذاری نمادین بر افکار عمومی جهانی؟
مردانه: امیرالمومنین علی علیه‌السلام در حکمت ۱۷۵ نهج البلاغه می‌فرمایند: «هرگاه از کاری ترسیدی، خود را در آن بینداز؛ زیرا ترس شدید از آن کار، دشوارتر و زیان‌بارتر از اقدام به آن کار است». همچنین شهید آوینی می‌گفت: «شیطان حکومت خویش را بر ضعف‌ها، ترس‌ها و عادات ما بنا کرده است.»
کار نمادین و درخشان اعزام کاروان دریایی به غزه، باید در ده‌ها شکل و شیوه‌ی دیگر بارها و بارها تکرار شود. حکومت سفاک صهیونیست و حامیان آن بویژه آمریکا و انگلیس باید قدرتِ شکست‌ناپذیر عزم و بیداریِ وجدان عمومی جهان را در برابر خود ببینند و حس کنند
بنابراین می‌توان گفت که اقداماتی همچون ناوگان‌های آزادی مصداق همین حدیث امام و جمله شهید هست زیرا ملت‌ها ابتدا از دولت‌هایشان انتظار اقدام علیه ظلم اسرائیل داشتند اما کم کم بر ترس‌هایشان غلبه کرده و خودشان دل به دریا زدند. در وهله دوم هم باید یادی کنیم از جمله و دستور رهبر معظم انقلاب در مورد کشتی‌های آزادی که به نوعی مغفول مانده بود و باید احیا می‌شد.
بعد از حمله کماندوهای واحد شایتت ۱۳ رژیم صهیونی به ناوگان کشتی ماوی مرمره ترکیه در اردیبهشت ۱۳۸۹ که منجر به شهادت ۹ سرنشین ترکیه‌ای آن از جمله یک تبعه ترکیه‌ای-امریکایی و جانباز و زخمی شدن حداقل ۶۰ نفر دیگر شد و دولت ترکیه حتی موفق به کسب عذرخواهی ساده از مقامات رژیم نشد و آمریکا نیز حقوق تبعه خود را نادیده گرفت، رهبر معظم انقلاب در بیانیه‌ای در ۱۱ خرداد ۱۳۸۹ اظهار داشتند: «کار نمادین و درخشان اعزام کاروان دریایی به غزه، باید در ده‌ها شکل و شیوه‌ی دیگر بارها و بارها تکرار شود. حکومت سفاک صهیونیست و حامیان آن بویژه آمریکا و انگلیس باید قدرتِ شکست‌ناپذیر عزم و بیداریِ وجدان عمومی جهان را در برابر خود ببینند و حس کنند».
از این‌رو، ضمن آنکه خداوند نیت‌ها را می‌داند، اما نیت متولیان و حاضران ناوگان آزادی غزه هرچه که باشد، نهایتاً در راستای تضعیف صهیونیسم و منطبق با آن جمله کاربردی اخیر رهبری است که: «تکلیف قطعی شرعی در بازگرداندن فلسطین و قدس به آغوش اسلام و اینکه هر ضربه که هر شخصی و هر مجموعه‌ای به رژیم صهیونیستی وارد کند خدمت به کل منطقه و کل انسانیت است.»
ایمنا: حضور اتباع کشورهای غربی در این کاروان چه محدودیت‌ها و چالش‌هایی برای رژیم صهیونیستی در برخورد نظامی یا دیپلماتیک ایجاد می‌کند؟
مردانه: خاطرم هست که نتانیاهو بعد از شهادت ۹ سرنشین کشتی آزادی ماوی مرمره جملاتی با این مضمون گفت که ما در مواجهه با مردم منطقه می‌توانیم برخورد سخت کنیم اما با مردم غربی نمی‌توانیم. این حرف نتانیاهو نشان می‌دهد که افکار عمومی غرب تا چه اندازه برای حیات این رژیم مهم هست.
البته در پرونده سنگین جنایات این رژیم که در قیاس با عمر نحس ۷۰ ساله آن یک حدنصاب است، حتی ترور دانشمندان غربی و فعالان حقوق بشری همچون شهیده راشل کوری امریکایی و خبرنگارانی همچون شهید جیمز میلر بریتانیایی وجود دارد و آن ادعای نتانیاهو هم درست و هم غلط است.
ضمن آنکه در هر صورت هرچقدر که از ملیت‌های مختلف در این کشتی‌های آزادی – که به نوعی یادآور کشتی حضرت نوح علیه‌السلام و سفینة‌النجاة سالار شهیدان حسین علیه‌السلام است – بیشتر باشد، می‌تواند مؤثرتر و نشانگر اتحادمقدس جهانی علیه صهیونیسم باشد.
ایمنا: اگر رژیم صهیونیستی به این ناوگان حمله کند و تلفات غیرنظامی برجای بگذارد، واکنش جامعه جهانی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
مردانه: بنظرم اگر چنین اتفاقی بیفتد، واکنش‌ها را باید به دو مقطع تقسیم کنیم: کوتاه مدت و درازمدت. طبیعتاً در کوتاه مدت ممکن است یک جنب و جوش و سروصدایی در برخی جوامع و دولت‌ها و سازمان‌های بین المللی ایجاد کند اما احتمالاً در همان حد صدا باقی بماند. اما از آن مهم‌تر، تأثیر بلندمدت آن است که امیدواریم هرچه سریع‌تر با فروپاشی رژیم همراه باشد، همچون ماجرای کربلا که در زمان خودش یک بیداری و جنب و جوشی به راه انداخت اما تأثیر بلندمدت آن تا به امروز نیز وجود دارد که اکنون حتی برخی علمای اهل سنت فلسطینی نیز از واژه کربلای غزه یاد می‌کنند. همان چیزی که شهید یحیی سنوار نیز بر آن تاکید داشت.
درواقع گویی جمله «کل ارض کربلا و کل یوم عاشورا» همچنان در دل تاریخ در جریان باشد و گاهی نمی‌شود بدون خون، بر شمشیر پیروز شد. شهید کلام شهید اوینی در این باره نیز می‌گفت: «برادران بشتابید؛ قدس عزیز در انتظار است… قدس مظهر جراحتی است که بر قلب امت اسلام وارد شده است و این جراحت را جز به خون نمی‌توان شست»
ایمنا: این حرکت چه پیامدهایی برای کشورهای منطقه، به‌ویژه مصر، در قبال سیاست بسته نگه‌داشتن مرزهای غزه خواهد داشت؟
مردانه: مصر باید از تاریخ باستان و معاصر خود درس بگیرد. از داستان فراعنه و داستان یوسف پیامبر علیه السلام و شکافته شدن نیل برای حضرت موسی علیه‌السلام و تا برسد به تاریخ معاصرش که شامل سرنوشت انور سادات و حسنی مبارک و حتی محمد مرسی و در نهایت آن زلزله اعتراف تاریخی نتانیاهو به احساس تعهدش برای تحقق طرح اسرائیل بزرگ یا همان نیل تا فرات که البته در نهایت به ریخته شدن صهیونیسم به دریای مرده توسط ملت‌ها ختم خواهد شد.
وقتی استخوان خرد کرده‌های میدان جنگ با صهیونیسم همچون خمینی کبیر (رحمةالله‌علیه) هشدار دادند که نباید به اسرائیل مهلت داد زیرا سراغ همه خواهد رفت و یا شهید آوینی می‌گفت که اسرائیل می‌داند که اگر ما بترسیم دیگر از ایمانمان کاری ساخته نیست.
همچنین سردار دل‌ها حاج قاسم هشدار داد که اگر ترسیدیم، اسرائیل مثل سگ هار تعقیبت می‌کند، بنابراین دولت مصر و امثال آن باید منتظر تکرار تاریخ فراعنه باشند.