ماجرای قطع درختان موزه فرش چیست؟
ایسنا نوشت: در روزهای گذشته انتشار تصاویری از محوطه موزه فرش ایران و خبرهایی درباره قطع درختان این مجموعه، واکنش‌هایی را در فضای مجازی و میان علاقه‌مندان میراث فرهنگی و محیط‌زیست برانگیخت، که مرتضی...
ایسنا نوشت: در روزهای گذشته انتشار تصاویری از محوطه موزه فرش ایران و خبرهایی درباره قطع درختان این مجموعه، واکنش‌هایی را در فضای مجازی و میان علاقه‌مندان میراث فرهنگی و محیط‌زیست برانگیخت، که مرتضی ادیب‌زاده، معاون میراث‌فرهنگی استان تهران در پاسخ به آن، با رد قطع درخت در موزه فرش، گفت: «هیچ‌گونه درختی در محوطه موزه فرش تهران قطع نشده است و اخبار منتشرشده در این زمینه صحت ندارد. آنچه در حال اجرا است، پروژه نوسازی تجهیزات و زیرساخت آبرسانی، احیای چمن و نورپردازی فضای سبز موزه فرش و همچنین هوشمندسازی سیستم آبیاری است.»
با این حال به نظر می‌رسد توضیحات مقام مسئول میراث فرهنگی برای دغدغه‌مندان محیط زیست و میراث فرهنگی قانع‌کننده نبوده است، بر همین اساس با انتشار ویدئوی تازه‌تری که گویای تحرکاتی در فضای سبز موزه فرش است، توضیحات شهرداری و محیط زیست را نسبت به آنچه در موزه فرش درحال وقوع است، خواستار شده‌اند.
خواندن این مطلب را از دست ندهید: اهالی این ۱۲ استان آماده کاهش دما باشند +پیش‌بینی هواشناسی ۴ روز آینده
ایسنا این موضوع را از محمد جواد اینانلو، مدیر موزه فرش ایران، پیگیر شد که او در واکنش به آنچه به تازگی منتشر شده است، گفت: «آنچه در محوطه موزه در حال انجام است، نه قطع درختان بلکه پروژه‌ای برای احیا و بازآفرینی فضای سبز بر اساس طرح اولیه موزه است.»
او اضافه کرد: «حدود ۱۵ روز است که پروژه بازآفرینی فضای سبز موزه فرش آغاز شده است. در این مدت هیچ‌گونه قطع درختی نداشتیم. تنها سه اصله چنار که کاملاً خشک بودند، با تأیید و نظارت کارشناسان شهرداری حذف شدند. در سامانه نهال شهرداری نیز ثبت شده، عکس‌برداری و چند مرحله کارشناسی و آزمایش روی آن‌ها انجام شده بود. حتی شوک‌درمانی هم امتحان کردند، اما نهایتاً تأیید شد که این درخت‌ها خشک مطلق هستند و باید حذف شوند.»
مدیر موزه فرش، هدف از این طرح را «بازگرداندن فضای سبز موزه به الگوی اولیه طراحی آن در زمان تأسیس»، عنوان کرد و افزود: «در زمان افتتاح موزه در سال ۱۳۵۶، گونه‌هایی مثل بید مجنون، سرو شیراز و ستروس در طراحی حیاط موزه وجود داشتند. با گذر زمان و بی‌توجهی در چند دهه گذشته، بسیاری از آن‌ها از بین رفتند. ما تصمیم گرفتیم بر اساس همان الگو و با استناد به اسناد، عکس‌ها و روایت کارکنان قدیمی موزه، ترکیب اولیه فضای سبز را بازسازی کنیم.»
اینانلو در ادامه گفت: «در این پروژه ۶ اصله بید مجنون، چهار اصله ستروس و شانزده اصله سرو شیراز کاشته‌ایم. هدف ما ایجاد فضای جدید نیست، بلکه احیای همان ساختار و اصالت سبز محوطه است.»
او در پاسخ به نگرانی‌هایی درباره احتمال آسیب آبیاری به مخزن موزه فرش، اظهار کرد: «این شایعه صحت ندارد و آبیاری هیچ ارتباطی به مخزن ندارد. ما سیستم آبیاری را اصلاح کردیم و حالا از روش مکانیزه استفاده می‌کنیم. این سیستم با سنجش دما، رطوبت و میزان تابش نور خورشید، حجم آب مصرفی را به‌صورت هوشمند تنظیم می‌کند؛ هم مصرف آب کاهش می‌یابد، هم آبیاری یکنواخت و دقیق انجام می‌شود. به این ترتیب دیگر شاهد خشک شدن درختان نخواهیم بود.»
مدیر موزه فرش با گله از واکنش‌های شتاب‌زده در فضای مجازی، گفت: «متأسفانه هر کسی از زاویه خودش قضاوت می‌کند. یکی عکسی می‌گیرد و منتشر می‌کند بدون اینکه از جزئیات ماجرا باخبر باشد. در حالی که فقط داریم فضای سبز موزه را به حالت اولیه برمی‌گردانیم، نه اینکه بخواهیم تغییر اساسی بدهیم. کار ما احیاست، نه تخریب.»
او افزود: «در میراث فرهنگی حتی برای جابه‌جایی یک سنگ باید ده‌ها استعلام و نظر مشاور گرفت. همه مراحل این پروژه با مجوز و بر اساس ضوابط انجام شده است. با این حال، فشار رسانه‌ای و قضاوت‌های نادرست باعث شد خیلی‌ها ماجرا را طور دیگری ببینند.»
اینانلو گفت: «الان می‌فهمم چرا مدیران قبلی سراغ چنین کارهایی نمی‌رفتند. فشار رسانه‌ای و اجتماعی واقعاً زیاد است. اما من تصمیم گرفتم به‌جای اینکه کنار بکشم، سختی کار را به جان بخرم تا موزه فرش دوباره به چهره اصیل و سرسبزش برگردد. هدف ما این است که خشکی از فضای موزه بیرون برود و اصالت آن بازگردد. ما برای آینده کار می‌کنیم، نه برای امروز.»