سامانه‌های آبیاری نوین؛ کلید صرفه‌جویی و رونق کشاورزی
محمد نعمتی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: فناوری آبیاری قطره‌ای از جمله روش‌هایی است که در سال‌های اخیر به‌عنوان راهکاری مؤثر برای افزایش بهره‌وری آب مورد توجه قرار گرفته است، با این حال...
محمد نعمتی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: فناوری آبیاری قطره‌ای از جمله روش‌هایی است که در سال‌های اخیر به‌عنوان راهکاری مؤثر برای افزایش بهره‌وری آب مورد توجه قرار گرفته است، با این حال اجرای موفق این روش نیازمند شناخت دقیق شرایط اقلیمی، نوع خاک و الگوی کشت هر منطقه است.
وی افزود: در برخی اراضی که از نظر کیفیت خاک و بافت زمین نیاز به بازسازی دارند، نتایج حاصل از آبیاری قطره‌ای ممکن است با انتظار اولیه متفاوت باشد و به همین دلیل، بهره‌گیری از رویکردهای علمی و مطالعه‌ی پیشینی برای هر منطقه ضروری است تا بیشترین بازدهی به دست آید.
کارشناس پایش اکوسیستم‌های آبی ادامه داد: استفاده از سامانه‌های آبیاری نوین، از جمله آبیاری قطره‌ای، به‌طورمعمول نیازمند انرژی برای پمپاژ آب از منابع مختلف است. به همین دلیل، زمانی می‌توان از این فناوری به‌صورت پایدار بهره برد که مصرف انرژی و مدیریت منابع به شکلی هماهنگ و علمی برنامه‌ریزی شود، پیشنهاد میشود در کنار اجرای طرح‌های انتقال و تأمین آب، بخشی از منابع مالی نیز به توسعه‌ی طرح‌های سازگار با اقلیم و بهبود الگوی مصرف اختصاص پیدا کند تا در بلندمدت، پایداری بیشتری در چرخه‌ی آب و کشاورزی شکل گیرد.
حفظ جریان طبیعی زاینده‌رود به‌عنوان شریان حیاتی اصفهان، اهمیت زیادی دارد، زیرا استمرار این جریان می‌تواند هم در پایداری اکوسیستم منطقه مؤثر باشد و هم زمینه را برای تداوم کشاورزی بر پایه‌ی الگوهای نوین فراهم کند
نعمتی تصریح کرد: حفظ جریان طبیعی زاینده‌رود به‌عنوان شریان حیاتی اصفهان، اهمیت زیادی دارد، زیرا استمرار این جریان می‌تواند هم در پایداری اکوسیستم منطقه مؤثر باشد و هم زمینه را برای تداوم کشاورزی بر پایه‌ی الگوهای نوین فراهم کند، کشاورزی اصفهان تا دهه‌ی ۱۳۷۰ از تعادلی قابل‌قبول میان تولید، مصرف آب و پایداری زیست‌محیطی برخوردار بود و اکنون نیز با به‌کارگیری روش‌های علمی و فناوری‌های نوین، می‌توان این تعادل را دوباره برقرار کرد.
وی بیان کرد: استمرار کشاورزی بر پایه اصول علمی و مدیریت صحیح منابع، می‌تواند هم به پایداری رودخانه کمک کند، هم زمینه حفظ حیات شهری و فرهنگی اصفهان را فراهم آورد و در عین حال، موجب ارتقای بهره‌وری تولید شود. با این حال در برخی برنامه‌ها، نگاه‌ها بیشتر بر بررسی راهکارهای متنوع معیشتی برای مناطق شرق اصفهان متمرکز شده است.
کارشناس پایش اکوسیستم‌های آبی تأکید کرد: اگر کشاورزی بر پایه‌ی اصول علمی و با مدیریت صحیح منابع ادامه یابد، هم رودخانه و منابع آبی پایدار خواهند ماند، هم حیات شهری و فرهنگی اصفهان تداوم پیدا خواهد کرد و هم بهره‌وری در تولید محصولات افزایش پیدا می‌کند. برنامه‌ریزی‌های جدید می‌تواند با در نظر گرفتن ظرفیت‌های بومی، معیشت مردم شرق اصفهان را در مسیرهای متنوع‌تر و پویاتری هدایت کند تا هم اقتصاد محلی تقویت شود و هم فشار بر منابع آب کاهش پیدا کند.
نعمتی افزود: زاینده‌رود نه‌تنها منبع آب، بلکه بخش مهمی از میراث فرهنگی، زیست‌محیطی و تاریخی اصفهان است، پویایی این رودخانه به‌طور مستقیم بر حیات شهری، اکوسیستم طبیعی و حتی توازن زمین‌شناسی منطقه اثر می‌گذارد.
وی در انتها ابراز امیدواری کرد که در سیاست‌گذاری‌های آینده، نگاه به منابع آب اصفهان بر پایه‌ی همکاری بین‌بخشی، تبادل تجربه‌های علمی و بهره‌گیری از ظرفیت‌های بومی استوار شود تا مسیر مدیریت پایدار آب با انسجام و کارایی بیشتری دنبال شود.