راه‌کاری برای مبارزه با مرگ زودهنگام!

همشهری‌آنلاین نوشت: نتیجه یک تحقیقات گسترده جدید نشان می‌دهد که انجام فعالیت بدنی می‌تواند به طور جدی خطر مرگ را در شما کاهش دهد.

بر اساس یک متاآنالیز جدید از ۸۵ مطالعه که ۷ میلیون نفر را در سراسر جهان بررسی کرده است، انجام منظم تمریناتی که ضربان قلب و تنفس شما را افزایش می‌دهد، می‌تواند خطر مرگ زودرس را به هر دلیلی تا ۴۰ درصد کاهش دهد. نتایج این مطالعه در مجله پزشکی ورزشی بریتانیا منتشر شده است.

متاسفانه در کشور ما ایران نیز مرگ زودرس پدیده‌ای نسبتا شایع است. عوامل مرگ زودرس در کشورمان شامل آلودگی هوا، مصرف غذاهای فرآوری شده، و عوامل سبک زندگی مانند تغذیه نامناسب و عدم فعالیت بدنی هستند. همچنین، مرگ زودرس به عنوان مرگ قبل از سن ۷۰ سالگی تعریف شده است و در ایران و سایر نقاط جهان به عنوان یک شاخص مهم سلامت در نظر گرفته می‌شود. بنابراین نتیجه این تحقیق جدید در زمینه ارتباط افزایش فعالیت بدنی و کاهش خطر مرگ زودرس می‌تواند تا حد زیادی جهت پیشگیری از مرگ‌های زودهنگام در کشورمان راهگشا باشد.

به گزارش سی ان ان، گرگوری میلک، یکی از نویسندگان این مطالعه و مدرس ارشد دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه کوئینزلند در بریزبن، استرالیا، در ایمیلی می‌نویسد: فعالیت بدنی ممکن است برای سلامت درازمدت حتی از آنچه قبلا تصور می‌کردیم نیز مهم‌تر باشد.

رویی یو، دانشجوی دکترای بهداشت عمومی در دانشگاه بریزبن، گفت به نظر نمی‌رسد سن مهم باشد افرادی که در سنین بالاتر ورزش را شروع می‌کنند نیز می‌توانند طول عمر خود را افزایش دهند. در واقع، تأثیر مثبت افزایش فعالیت بدنی اغلب در بزرگسالان مسن‌تر قوی‌تر بود و تا ۱۰ یا ۱۵ درصد باعث کاهش خطر مرگ در آن‌ها می‌شد .

میلک گفت: این نشان می‌دهد که هیچ‌وقت برای شروع فعالیت بدنی دیر نیست و شروع در هر زمانی از بزرگسالی هنوز هم می‌تواند به زندگی طولانی‌تر و سالم‌تری منجر شود.

نقش ورزش بیشتر در کاهش خطر مرگ

میلک گفت، این مطالعه «جامع‌ترین تحلیل انجام‌شده تاکنون» در مورد فعالیت بدنی از اوایل بزرگسالی به بعد است. او گفت: آنچه این مطالعه را متفاوت می‌کند این است که تحقیقاتی را که فعالیت بدنی را در چندین نقطه در طول زمان پیگیری می‌کردند، مرور کرده است. این به ما اجازه داد الگوهای بلندمدت مانند فعال ماندن، فعال شدن در مراحل بعدی یا توقف فعالیت و اینکه چگونه این الگوها بر خطر مرگ تأثیر می‌گذارند را بررسی کنیم.

اگرچه دستورالعمل‌های ورزشی ممکن است در هر کشور متفاوت باشد، اما این متاآنالیز توصیه‌های سازمان بهداشت جهانی را به کار برد: حداقل ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه فعالیت بدنی هوازی با شدت متوسط یا ۷۵ تا ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی هوازی با شدت زیاد (یا ترکیبی از هر دو) در طول هفته. طبق گزارش کلینیک مایو، ورزش‌های شدید مانند دویدن یا پیاده‌روی سرعتی واقعا ضربان قلب را افزایش می‌دهند واحتمالا تنها پس از چند دقیقه شروع فعالیت بدنی بدن‌تان عرق خواهد کرد.

ورزش هوازی منظم بیشترین فایده را برای بیماری قلبی، که قاتل شماره یک در جهان است، داشت. این مطالعه نشان داد که در مقایسه با افرادی که فعالیت بدنی کمی داشتند یا اصلا فعالیت بدنی نداشتند، افرادی که بیشترین ورزش را انجام می‌دادند، حدود ۴۰ درصد کمتر احتمال داشت که بر اثر بیماری‌های قلبی وعروقی جان خود را از دست بدهند. خطر ابتلا به سرطان نیز در افرادی که ورزش می‌کردند، ۲۵ درصد کاهش یافت.