حامیان جنگ، کاسبان بازسازی؛ غزه میان سود و ویرانی
به گزارش اطلاعات نیوز، جرد کوشنر، داماد سابق دونالد ترامپ، رئیسجمهور پیشین آمریکا، و استفان ویتکاف، نماینده ترامپ در امور خاورمیانه و دوست قدیمی او، اخیراً به عربستان سعودی و امارات سفر کرده و با...
به گزارش اطلاعات نیوز، جرد کوشنر، داماد سابق دونالد ترامپ، رئیسجمهور پیشین آمریکا، و استفان ویتکاف، نماینده ترامپ در امور خاورمیانه و دوست قدیمی او، اخیراً به عربستان سعودی و امارات سفر کرده و با مقامات این دو کشور دیدار و رایزنی کردهاند.
کانال ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی روز گذشته به نقل از یک مقام ارشد در خاندان پادشاهی عربستان اعلام کرد که هدف این سفر، تلاش برای قانع کردن ریاض و ابوظبی به مشارکت در اداره نوار غزه بوده است.
بر اساس این گزارش، عربستان و امارات به کوشنر و ویتکاف گفتهاند که بدون حضور تشکیلات خودگردان فلسطین، هیچ مداخله مستقیم یا غیرمستقیمی در اداره نوار غزه نخواهند داشت.
این در حالی است که دولت بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی، مخالف احیای حکومت تشکیلات خودگردان در غزه است و آن را گامی در راستای راهکار دو دولتی تلقی میکند.
اهداف آمریکا از واگذاری بازسازی غزه به کشورهای عربی بررسی شد
آمریکا در تلاش است تا امور بازسازی نوار غزه را به دولتهای عربی واگذار کند؛ اقدامی که به گفته تحلیلگران، اهداف اقتصادی و سیاسی متعددی را دنبال میکند.
کارشناسان معتقدند، آمریکا و رژیم صهیونیستی به دلیل نقشآفرینی در تخریبها و محدودیت منابع مالی، قادر به تأمین هزینههای بازسازی نیستند. هزینههای جنگ علیه غزه برای تلآویو دستکم ۹۰ میلیارد دلار و حداکثر تا ۳۰۰ میلیارد دلار برآورد شده و شامل پرداخت حقوق سربازان، درمان مجروحان، خرید سلاح و بازسازی نیروهای مسلح میشود. آمریکا نیز تا کنون حدود ۲۱ میلیارد دلار کمک کرده است، اما همچنان هزینهها سنگین و کمرشکن است.
به گفته تحلیلگران، تحمیل مسئولیت بازسازی غزه بر رژیم صهیونیستی، نماد شکست آن در جنگ خواهد بود و میتواند با اعتراضات داخلی و فشار احزاب مواجه شود؛ مسئلهای که دولت تلآویو توان پذیرش آن را ندارد.
از سوی دیگر، آمریکا با این اقدام قصد دارد از بازسازی غزه و آتشبس به عنوان دریچهای برای عادیسازی روابط و گره زدن منطقه به رژیم صهیونیستی بهره ببرد. واگذاری مسئولیت به امارات، عربستان، قطر و ترکیه، علاوه بر تقسیم هزینهها، موجب افزایش فشار سیاسی و مسئولیتپذیری این کشورها در آینده خواهد شد.
تحلیلگران تاکید میکنند، تجربه قطر در مدیریت پروژههای بازسازی غزه نشان میدهد که مشارکت دولتهای منطقه در این امور، میتواند روابط آنان با رژیم صهیونیستی را پیچیده و در صورت بروز تنشهای جدید، زمینهساز اختلافات طولانیمدت شود.
هزینههای سنگین، ریسک امنیتی و مسئولیتپذیری رژیم صهیونیستی از موانع اصلی بازسازی است
دولتهای عربی به عنوان گزینههای اصلی بازسازی غزه، همچنان نسبت به پذیرش این مسئولیت با نگرانیهای جدی مواجه هستند. کارشناسان میگویند هزینه بازسازی غزه بسیار بالا و غیرقطعی است و پذیرش آن برای کشورهای عربی در شرایط فعلی بعید به نظر میرسد.
بر اساس گزارش مؤسسه «بروکینگز» و رسانه «العربی الجدید»، بازسازی غزه بین ۵۰ تا ۸۰ میلیارد دلار هزینه خواهد داشت و با توجه به محدودیت منابع و وضعیت امنیتی، تکمیل این پروژه ممکن است بین ۱۶ تا ۸۰ سال زمان ببرد. علاوه بر هزینه مالی، مسئولیت اداره و تأمین امنیت زیرساختهای بازسازی شده نیز بر دوش دولتهای مشارکتکننده خواهد بود.
کارشناسان تأکید میکنند، جنگ احتمالی مجدد، اختلالات رژیم صهیونیستی و فشارهای منطقهای، ریسک سرمایهگذاری در بازسازی غزه را افزایش میدهد. علاوه بر این، بازسازی نه تنها نیازمند منابع مالی کلان است، بلکه منابع فکری، مدیریتی و خدماتی گسترده از جمله مدیریت خانواده شهدا، ایتام و آسیبدیدگان را نیز شامل میشود.
تحلیلگران میگویند ورود کشورهای عربی به پروژه بازسازی بدون تضمینهای کافی از رژیم صهیونیستی میتواند آنها را در معرض فشارهای سیاسی و تهدیدات آمریکا و تلآویو قرار دهد و همین مسئله مانع پذیرش مسئولیت مستقیم توسط این دولتها شده است.
تأمینکنندگان و ذینفعان بازسازی غزه مشخص شدند
دولتهای عرب و ثروتمند حاشیه جنوبی خلیج فارس، از جمله عربستان، امارات، قطر و تا حدی کویت، گزینههای اصلی تأمین هزینههای اداره و بازسازی نوار غزه محسوب میشوند. کارشناسان میگویند سایر تأمینکنندگان جهانی تنها بهصورت محدود و نمادین مشارکت خواهند داشت تا پاسخگوی افکار عمومی داخلی خود باشند.
همچنین کشورهای ترکیه و مصر به عنوان ذینفعان فنی، تلاش خواهند کرد نیروهای کارگر و مهندس برای پروژههای بازسازی فراهم کنند. به گفته تحلیلگران، بازسازی توسط دولتهای عربی ترجیح داده میشود زیرا تأمینکنندگان جهانی مشارکت کمتری دارند و نظارت دقیقتری اعمال میکنند.
