توافق و رفع تحریم به تنهایی تغییری در اقتصاد ایجاد نمی‌کند

به گزارش اطلاعات نیوز؛ اصغر سمیعی، کارشناس بازار ارز در یادداشتی اختصاصی نوشت: «اخیرا با شروع فعالیت‌های سیاسی و آغاز مذاکرات به قصد رفع تحریم‌های ظالمانه سوالاتی در جامعه مطرح شده از جمله اینکه، آیا وضعیت اقتصادی کشور در سال جاری تغییر می‌کند؟ یا ثابت می‌ماند؟ اگر تغییری حاصل می‌شود به چه سمتی خواهد بود؟ آیا وضعیت اقتصادی کشور اصطلاحاً بهتر می‌شود؟ آیا قیمت‌ها کاهش می‌یابد؟ آیا رکود جای خود را به رونق می‌دهد؟ و… و البته که به نظر می‌رسد پاسخ به این سوالات با در نظر گرفتن دو سناریوی “احتمال توافق سیاسی” و یا “عدم توافق و تداوم تحریم‌ها” متفاوت خواهد بود.
به نظر می‌رسد پاسخ دادن به این سوالات، بیشتر از آنکه به توافق یا عدم توافق بستگی داشته باشد، به پاسخ به سوالات دیگری مربوط می‌شود، از جمله اینکه به عنوان مثال آیا نرخ تورم و نرخ بهره در کشور ما به نرخ‌های بهره و تورم در کشورهای صاحب پول‌های قدرتمند نزدیک می‌شود؟ آیا چند نرخی‌های مختلف از جمله چند نرخی بودن ارز، که باعث ایجاد رانت و فساد شده، از سیستم اقتصادی کشور رخت بر می‌بندد؟ آیا دادن فرصت‌های ویژه به برخی از فعالان اقتصادی و ایجاد محدودیت برای برخی دیگر از فعالان اقتصادی، متوقف خواهد شد؟ آیا امکان رقابتی شدن کسب و کار فراهم خواهد شد؟ آیا پرداخت یارانه‌ها هدفمند می‌شود؟ و از پرداخت روزانه هزاران میلیارد تومان یارانه غیر هدفمند و فساد زا جلوگیری به عمل می‌آید؟ آیا سیستم مالیات‌ستانی کشور که هنوز بعد از بیش از چهل چند سال با روشی غیر علمی و غیر بهداشتی در حال انجام است، اصلاح می‌شود؟ آیا حقوق کارمندان و کارکنان در بخش خصوصی و دولتی مخصوصاً در بخش‌های “آموزش و پرورش”، “بهداشت و درمان” و “امنیت و قضاوت” تعدیل می‌شود؟

اگر پاسخ سوالات فوق مثبت باشد، می‌توان در هر شرایطی به آینده اقتصادی کشور امیدوار بود؛ ولی در غیر این صورت، امضای یک توافقنامه، حتی رفع همه تحریم‌ها، حتی آزاد شدن همه پول‌های بلوکه شده، حتی رفاقت با همه کشورها (هر چند به خودی خود امری ممدوح و مبارک است) هر چند ممکن است باعث سهولت کار مسؤولان اقتصادی کشور شود، ولی به تنهایی و بدون تغییرات اساسی در سیستم اقتصادی، نمی‌تواند تغییری جدی در وضعیت اقتصادی کشور ایجاد کند.

البته رفع این مشکلات می‌تواند از بار فشاری که بر دوش اقتصاد کشور سنگینی می‌کند، بکاهد؛ ولی اصل مطلب این است که مسیر اقتصاد اصلاح شود و سیاستی صحیح برای اقتصاد اتخاذ شود؛ آنگاه شاید به مدد این سبک باری و طی مسیر صحیح، بتوان به اصلاح وضعیت اقتصادی کشور هم خوشبین بود؛ ولی اگر مسیر خدای ناخواسته اشتباه باشد، سبک‌باری کمکی به ما نمی‌کند که هیچ، شاید باعث سرعت در دور شدن از رشد یافتگی اقتصادی هم بشود.»