تلاش صداوسیما برای مصادره قهرمانی اخیر کشتی آزاد؛ ماجرا چیست؟
رویداد24 نوشت: مدت‌هاست به خاطر تعارض‌های سیاسی و همینطور عملکرد برخی مدیران ورزشی، اوضاع تیم‌های ملی مخصوصا دو تیم ملی فوتبال و کشتی مناقشه‌برانگیز شده‌اند. تیم ملی فوتبال جایگاه خودش را نزد...
رویداد24 نوشت: مدت‌هاست به خاطر تعارض‌های سیاسی و همینطور عملکرد برخی مدیران ورزشی، اوضاع تیم‌های ملی مخصوصا دو تیم ملی فوتبال و کشتی مناقشه‌برانگیز شده‌اند. تیم ملی فوتبال جایگاه خودش را نزد هواداران از دست داده و برخی از علاقمندان که تصور می‌کنند این تیم بیشتر نماینده حاکمیت است تا مردم، دیگر روی خوشی به بازیکنان نشان نمی‌دهند که هیچ، گاهی از باخت آنها خوشحال می‌شوند. نمونه‌اش جشن خیابانی عده‌ای از مردم بعد از باخت ایران به آمریکا در جام جهانی ۲۰۲۲ یا شادمانی مجازی تعدادی از هواداران بعد از ناکامی تیم ملی در رسیدن به فینال جام ملت‌های آسیا. حضور مهدی تاج_ با آن سابقه_ در راس فدراسیون و امیر قلعه‌نویی به عنوان سرمربی نیز در پر نشدن شکاف بین مردم و تیم ملی تاثیرگذار بوده‌اند.
کشتی هم تا حدودی به سرنوشت فوتبال دچار شده؛ هرچند کمتر. همزمانی مسابقات جهانی ۲۰۲۲ با شروع اعتراضات ۱۴۰۱ و عدم واکنش مشخص کشتی‌گیران به اتفاقات داخل ایران شکافی بین هواداران و تیم ملی به وجود آورد. حضور علیرضا دبیر با آن ژستهای سیاسی و اجتماعی خاص و دوگانه‌سازیش با رسول خادم این شکاف را بیشتر هم کرد. کار به جایی کشید که حسن یزدانی به عنوان نماد محبوبیت ورزشکاران ایرانی، مورد غضب بخشی از هواداران قرار گرفت و در جهانی ۲۰۲۳ و المپیک ۲۰۲۴ خیلی‌ها از باخت او به تیلور و مصدومیتش در فینال مقابل حریف بلغار خوشحال شدند.
با این حال رابطه دلی مردم با کشتی، که ریشه در تاریخ این سرزمین دارد هر بار باعث می‌شود هنگام مسابقات ضربان قلب علاقمندان بالا برود و با حساسیت پای گیرنده‌ها بنشینند تا شاهد مبارزه کشتی‌گیران ایرانی با رقبای خارجی مخصوصا روس و امریکایی باشند. اتفاقی که در دوره اخیر، که با قهرمانی آزادکاران ایران بعد از ۱۲ سال همراه بود، نیز رقم خورد.
نگاهی به اخبار پربازدید و ترندهای این روزهای فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد کشتی با اختلاف، گوی سبقت را از همه سوژه‌ها و اخبار ربوده بود. این یعنی مردم به صورت غریزی و بدون دعوت و تبلیغات، خود به خود نسبت به کشتی حساس هستند. درست مثل جشن‌های خیابانی دهه‌های گذشته بابت موفقیت در فوتبال؛ زمانی که مردم بدون دعوت رسمی و جوسازی صداوسیما بعد از برد تیم ملی به خیابان می‌ریختند. از آن طرف هر بار این جشن و پایکوبی با دعوت رسمی بوده و در صداوسیما تبلیغ شده، اثر خود را از دست داده است. مثل زمانی که ایران ولز را در جام جهانی شکست داد و مقامات تلاش زیادی کردند مردم را به خیابان بیاورند، اما موفق نشدند.
بعد از قهرمانی کشتی آزاد ایران در جهان و در حالی که جامعه به خاطر علاقه شخصی در حال واکنش نشان دادن به این موفقیت بود، عده‌ای از مقامات سیاسی با همراهی صداوسیما در تلاش برای نوع دیگری از دستاوردسازی از این موفقیت بودند. برنامه‌های اغراق‌آمیز صداوسیما و پخش بی‌وقفه سرودهای حماسی از تلویزیون بخشی از این پروژه بود.
سیاست‌گذاران به این موارد هم بسنده نکرده‌اند. طبق اطلاعاتی که به دست رویداد۲۴ رسیده، روز چهارشنبه از صداوسیما با برخی روزنامه‌های کثیرالانتشار تماس گرفته شده و از آنها در مورد نحوه بازتاب قهرمانی کشتی در صفحه یک روزنامه سوال شده است! اخبار رسیده حاکی از آن است که برخی افراد که خودشان را نیروی صداوسیما معرفی کرده‌اند با روزنامه‌نگاران تماس گرفته و در مورد چرایی عدم پوشش یا پوشش ضعیف قهرمانی کشتی آزاد در صفحه نخست روزنامه سوال و جواب کرده‌اند. روزنامه‌نگارانی که هدف این تماس‌ها بوده‌اند، می‌گویند برای نخستین بار است که با چنین چیزی مواجه شده‌اند. اینکه فردی از رسانه دیگری تماس بگیرد و بپرسد چرا شما به فلان موضوع واکنش نشان ندادید یا کم واکنش نشان دادید!
مدت‌هاست صداوسیما تلاش می‌کند کوچکترین دستاوردهای ورزشی بین‌المللی را تا حد قهرمانی المپیک برجسته کند؛ تا به این ترتیب سیاست‌های جاری در کشور را کارآمد جلوه دهد؛ اما به نظر می‌رسد در مساله کشتی ارتباط خوب علیرضا دبیر رئیس فدراسیون کشتی با مقامات سیاسی و مدیران صداوسیما هم تاثیرگذار بوده است. مخصوصا اگر یادمان بیاید که علیرضا دبیر یکی از افرادی بود که چندی پیش مواضع تندی علیه شبکه «ایران اینترنشنال» گرفت و از سمت مقابل آنها نیز همیشه مشغول تقابل با دبیر هستند. احتمالا مقامات صداوسیما و فدراسیون کشتی این قهرمانی را پاسخ دندان‌شکنی به آن شبکه می‌دانند، که باید حسابی روی آن مانور تبلیغاتی داد.
دلیل هر چه که باشد و با هر نیتی، این بهره‌برداران و موج‌سواران باید بدانند دولتی کردن هر پدیده‌ای آن را به ابتذال می‌کشد. مردم به صورت خودجوش کشتی را دوست دارند و به موفقیت‌هایش واکنش نشان می‌دهند. اغراق، تلاش برای مصادره و سیاسی کردن این موفقیت‌ها جز تعمیق دوباره شکاف‌ها بین مردم و ورزشکاران به نیست؛ اجازه بدهید این پدیده اجتماعی دست خود اجتماع بماند.