بررسی موقعیت رئیس‌جمهور و حامیان او در شرایط جدید/ پرسش‌های کلیدی چپ تندرو و ستادی از پزشکیان!
سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم. در این ویژه‌نامه، نگاهی...
سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.
در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.
*********
در نشست جمعه شب شورای امنیت سازمان ملل، پیش‌نویس قطعنامه چین و روسیه برای به تاخیر انداختن «اسنپ‌بک» رای نیاورد! و شورای امنیت بر اجرای مکانیسم ماشه تاکید کرد.
در این سوی ماجرا، اصلاح‌طلبان همچنان با مقصر سازی و فشار روی دولت در تلاش هستند فضایی را ایجاد کنند که از دل آن پزشکیان را به سوی تصمیمات فلج کننده هدایت کنند.
روزنامه اعتماد ارگان رسانه‌ای اصلاح‌طلبان ستادی در شرح این پروژه با تهدید رئیس‌جمهور به شورش‌های کور این‌گونه نوشته است:
وقتی از جامعه مدنی و کنشکری آن صحبت می‌کنم به بخشی از طبقه متوسط هم نظر دارم، اما توده مردم که نباید کاری بکند. توده‌ای که قدرت ندارد، اقتصاد و معیشت ضعیف دارد و درگیر یک لقمه نان است دیگر چه کار باید بکند؟ همین که توده نان 3 تومانی را 20 تومان می‌خرد و دعوا نمی‌کند، گوشت نمی‌خورد، با مترو جابه‌جا می‌شود و گرفتار بهداشت و آموزش و حمل و نقل خود است و فریاد نمی‌زند باید از او تشکر کرد. شریف‌ترین قشر ایران همین توده و دهک‌های محروم هستند. این طبقه متوسط است که باید نقش‌آفرینی کند و اقدام به آگاهی بخشی توده کند تا از تنش جلوگیری شود. باید تلاش کرد توده در برابر حاکمیت نایستد تا شورش‌های کور رخ بدهد!
روزنامه هم‌میهن که رسانه اصلاح‌طلبان تندروتر نیز محسوب می‌شود، با تحلیل وضعیت کشور پس از بازگشت تحریم‌ها و عدم گفتگو با آمریکا از جانب پزشکیان می‌نویسد:
سرانجام آن کورسوی امید هم از بین رفت، قعطنامه پیشنهادی روسیه و چین برای تمدید اسنپ‌بک رای نیاورد؛ مکانیسم ماشه فعال شد و تحریم‌هایی که زاده دوران 8 سال ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد هستند، برخواهند گشت. اینکه تحریم‌ها چه خواهند بود و چه تاثیری بر وضعیت مردم ایران می‌گذارد بحثی مجزا و تخصصی است اما نکته مهم دیگر این است که بازگشت تحریم‌ها، در سیاست داخلی چالشی بزرگ برای مسعود پزشکیان است.
این روزنامه در ادامه با افزایش فشار روی دولت نوشته است:
او که با وعده تنش‌زدایی به ریاست‌جمهوری رسیده بود، حالا در وضعیتی قرار گرفته که نه‌تنها تنش‌زدایی صورت نگرفته، بلکه کار گره‌های دیگری هم خورده است تا پازل مشکلات پزشکیان تکمیل شود. با فعال شدن مکانیسم ماشه، قلم‌های تحلیل‌گران هم فعالیت خود را در این محور قرار دادند و نکته‌هایی را نوشته‌اند که سمت‌وسوی آنها به ایران پس از بازگشت تحریم‌هاست که در این زمینه، احمد زیدآبادی و محمد فاضلی پیش‌رو شده و با نوشتن یادداشت‌هایی، سوالاتی را مطرح کرده که شاید جا داشته باشد رئیس‌جمهور در خلوت خود به آنها جواب دهد.
هم‌میهن با گذاشتن یک پرسش کلیدی پیش روی پزکشیان افزوده است: یکی از وعده‌ها یا ادعاهای آقای پزشکیان کوشش و اقدام موثر برای حل مسئله تحریم‌ها بود. اکنون بیش از یک سال است که از آمدن این دولت گذشته و نه‌تنها تحریم‌ها حل نشده، بلکه اسنپ‌بک هم اجرایی شد.پرسش اساسی این است که باید توضیح دهند چرا چنین شده است؟ پاسخ‌ها از چند حالت خارج نیست.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که برخی رسانه‌های جریان اصلاحات تلاش های سیاسی خود را برای فشار روی دولت پزشکیان افزایش داده و در حال تولید خطوطی هستند که از دل آن یا رادیکالیسم دولت بالاگرفته وو یا طرح عبور از آن شکل بگیرد.
اصلاح‌طلبان در حالی دولت پزشکیان را زیر ضرب برده‌اند که خود متهم اصلی در بروز فاجعه اسنپ‌بک هستند.
البته آن چه مایه امیدواری برای پیگیری رویکردهای اصولی و پرهیز از حاشیه‌های سیاسی است، مشی آقای رئیس‌جمهور در یک سال گذشته است که با متانت و التزام به گفتمان محوری خود یعنی وفاق، اجازه نداده است تندروهایی که نان‌شان در تشدید شکاف‌های سیاسی و دوگانه‌سازی در حاکمیت است، فرصت و ظرفیت تأثیرگذاری در رویکردها و سیاست‌های کلان دولت را داشته باشند و به کوچه بن‌بست تندروهای بحران‌زی پا نگذاشته است.
در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.
*********
در نشست جمعه شب شورای امنیت سازمان ملل، پیش‌نویس قطعنامه چین و روسیه برای به تاخیر انداختن «اسنپ‌بک» رای نیاورد! و شورای امنیت بر اجرای مکانیسم ماشه تاکید کرد.
در این سوی ماجرا، اصلاح‌طلبان همچنان با مقصر سازی و فشار روی دولت در تلاش هستند فضایی را ایجاد کنند که از دل آن پزشکیان را به سوی تصمیمات فلج کننده هدایت کنند.
روزنامه اعتماد ارگان رسانه‌ای اصلاح‌طلبان ستادی در شرح این پروژه با تهدید رئیس‌جمهور به شورش‌های کور این‌گونه نوشته است:
وقتی از جامعه مدنی و کنشکری آن صحبت می‌کنم به بخشی از طبقه متوسط هم نظر دارم، اما توده مردم که نباید کاری بکند. توده‌ای که قدرت ندارد، اقتصاد و معیشت ضعیف دارد و درگیر یک لقمه نان است دیگر چه کار باید بکند؟ همین که توده نان 3 تومانی را 20 تومان می‌خرد و دعوا نمی‌کند، گوشت نمی‌خورد، با مترو جابه‌جا می‌شود و گرفتار بهداشت و آموزش و حمل و نقل خود است و فریاد نمی‌زند باید از او تشکر کرد. شریف‌ترین قشر ایران همین توده و دهک‌های محروم هستند. این طبقه متوسط است که باید نقش‌آفرینی کند و اقدام به آگاهی بخشی توده کند تا از تنش جلوگیری شود. باید تلاش کرد توده در برابر حاکمیت نایستد تا شورش‌های کور رخ بدهد!
روزنامه هم‌میهن که رسانه اصلاح‌طلبان تندروتر نیز محسوب می‌شود، با تحلیل وضعیت کشور پس از بازگشت تحریم‌ها و عدم گفتگو با آمریکا از جانب پزشکیان می‌نویسد:
سرانجام آن کورسوی امید هم از بین رفت، قعطنامه پیشنهادی روسیه و چین برای تمدید اسنپ‌بک رای نیاورد؛ مکانیسم ماشه فعال شد و تحریم‌هایی که زاده دوران 8 سال ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد هستند، برخواهند گشت. اینکه تحریم‌ها چه خواهند بود و چه تاثیری بر وضعیت مردم ایران می‌گذارد بحثی مجزا و تخصصی است اما نکته مهم دیگر این است که بازگشت تحریم‌ها، در سیاست داخلی چالشی بزرگ برای مسعود پزشکیان است.
این روزنامه در ادامه با افزایش فشار روی دولت نوشته است:
او که با وعده تنش‌زدایی به ریاست‌جمهوری رسیده بود، حالا در وضعیتی قرار گرفته که نه‌تنها تنش‌زدایی صورت نگرفته، بلکه کار گره‌های دیگری هم خورده است تا پازل مشکلات پزشکیان تکمیل شود. با فعال شدن مکانیسم ماشه، قلم‌های تحلیل‌گران هم فعالیت خود را در این محور قرار دادند و نکته‌هایی را نوشته‌اند که سمت‌وسوی آنها به ایران پس از بازگشت تحریم‌هاست که در این زمینه، احمد زیدآبادی و محمد فاضلی پیش‌رو شده و با نوشتن یادداشت‌هایی، سوالاتی را مطرح کرده که شاید جا داشته باشد رئیس‌جمهور در خلوت خود به آنها جواب دهد.
هم‌میهن با گذاشتن یک پرسش کلیدی پیش روی پزکشیان افزوده است: یکی از وعده‌ها یا ادعاهای آقای پزشکیان کوشش و اقدام موثر برای حل مسئله تحریم‌ها بود. اکنون بیش از یک سال است که از آمدن این دولت گذشته و نه‌تنها تحریم‌ها حل نشده، بلکه اسنپ‌بک هم اجرایی شد.پرسش اساسی این است که باید توضیح دهند چرا چنین شده است؟ پاسخ‌ها از چند حالت خارج نیست.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که برخی رسانه‌های جریان اصلاحات تلاش های سیاسی خود را برای فشار روی دولت پزشکیان افزایش داده و در حال تولید خطوطی هستند که از دل آن یا رادیکالیسم دولت بالاگرفته وو یا طرح عبور از آن شکل بگیرد.
اصلاح‌طلبان در حالی دولت پزشکیان را زیر ضرب برده‌اند که خود متهم اصلی در بروز فاجعه اسنپ‌بک هستند.
البته آن چه مایه امیدواری برای پیگیری رویکردهای اصولی و پرهیز از حاشیه‌های سیاسی است، مشی آقای رئیس‌جمهور در یک سال گذشته است که با متانت و التزام به گفتمان محوری خود یعنی وفاق، اجازه نداده است تندروهایی که نان‌شان در تشدید شکاف‌های سیاسی و دوگانه‌سازی در حاکمیت است، فرصت و ظرفیت تأثیرگذاری در رویکردها و سیاست‌های کلان دولت را داشته باشند و به کوچه بن‌بست تندروهای بحران‌زی پا نگذاشته است.
*********
در نشست جمعه شب شورای امنیت سازمان ملل، پیش‌نویس قطعنامه چین و روسیه برای به تاخیر انداختن «اسنپ‌بک» رای نیاورد! و شورای امنیت بر اجرای مکانیسم ماشه تاکید کرد.
در این سوی ماجرا، اصلاح‌طلبان همچنان با مقصر سازی و فشار روی دولت در تلاش هستند فضایی را ایجاد کنند که از دل آن پزشکیان را به سوی تصمیمات فلج کننده هدایت کنند.
روزنامه اعتماد ارگان رسانه‌ای اصلاح‌طلبان ستادی در شرح این پروژه با تهدید رئیس‌جمهور به شورش‌های کور این‌گونه نوشته است:
وقتی از جامعه مدنی و کنشکری آن صحبت می‌کنم به بخشی از طبقه متوسط هم نظر دارم، اما توده مردم که نباید کاری بکند. توده‌ای که قدرت ندارد، اقتصاد و معیشت ضعیف دارد و درگیر یک لقمه نان است دیگر چه کار باید بکند؟ همین که توده نان 3 تومانی را 20 تومان می‌خرد و دعوا نمی‌کند، گوشت نمی‌خورد، با مترو جابه‌جا می‌شود و گرفتار بهداشت و آموزش و حمل و نقل خود است و فریاد نمی‌زند باید از او تشکر کرد. شریف‌ترین قشر ایران همین توده و دهک‌های محروم هستند. این طبقه متوسط است که باید نقش‌آفرینی کند و اقدام به آگاهی بخشی توده کند تا از تنش جلوگیری شود. باید تلاش کرد توده در برابر حاکمیت نایستد تا شورش‌های کور رخ بدهد!
روزنامه هم‌میهن که رسانه اصلاح‌طلبان تندروتر نیز محسوب می‌شود، با تحلیل وضعیت کشور پس از بازگشت تحریم‌ها و عدم گفتگو با آمریکا از جانب پزشکیان می‌نویسد:
سرانجام آن کورسوی امید هم از بین رفت، قعطنامه پیشنهادی روسیه و چین برای تمدید اسنپ‌بک رای نیاورد؛ مکانیسم ماشه فعال شد و تحریم‌هایی که زاده دوران 8 سال ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد هستند، برخواهند گشت. اینکه تحریم‌ها چه خواهند بود و چه تاثیری بر وضعیت مردم ایران می‌گذارد بحثی مجزا و تخصصی است اما نکته مهم دیگر این است که بازگشت تحریم‌ها، در سیاست داخلی چالشی بزرگ برای مسعود پزشکیان است.
این روزنامه در ادامه با افزایش فشار روی دولت نوشته است:
او که با وعده تنش‌زدایی به ریاست‌جمهوری رسیده بود، حالا در وضعیتی قرار گرفته که نه‌تنها تنش‌زدایی صورت نگرفته، بلکه کار گره‌های دیگری هم خورده است تا پازل مشکلات پزشکیان تکمیل شود. با فعال شدن مکانیسم ماشه، قلم‌های تحلیل‌گران هم فعالیت خود را در این محور قرار دادند و نکته‌هایی را نوشته‌اند که سمت‌وسوی آنها به ایران پس از بازگشت تحریم‌هاست که در این زمینه، احمد زیدآبادی و محمد فاضلی پیش‌رو شده و با نوشتن یادداشت‌هایی، سوالاتی را مطرح کرده که شاید جا داشته باشد رئیس‌جمهور در خلوت خود به آنها جواب دهد.
هم‌میهن با گذاشتن یک پرسش کلیدی پیش روی پزکشیان افزوده است: یکی از وعده‌ها یا ادعاهای آقای پزشکیان کوشش و اقدام موثر برای حل مسئله تحریم‌ها بود. اکنون بیش از یک سال است که از آمدن این دولت گذشته و نه‌تنها تحریم‌ها حل نشده، بلکه اسنپ‌بک هم اجرایی شد.پرسش اساسی این است که باید توضیح دهند چرا چنین شده است؟ پاسخ‌ها از چند حالت خارج نیست.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که برخی رسانه‌های جریان اصلاحات تلاش های سیاسی خود را برای فشار روی دولت پزشکیان افزایش داده و در حال تولید خطوطی هستند که از دل آن یا رادیکالیسم دولت بالاگرفته وو یا طرح عبور از آن شکل بگیرد.
اصلاح‌طلبان در حالی دولت پزشکیان را زیر ضرب برده‌اند که خود متهم اصلی در بروز فاجعه اسنپ‌بک هستند.
البته آن چه مایه امیدواری برای پیگیری رویکردهای اصولی و پرهیز از حاشیه‌های سیاسی است، مشی آقای رئیس‌جمهور در یک سال گذشته است که با متانت و التزام به گفتمان محوری خود یعنی وفاق، اجازه نداده است تندروهایی که نان‌شان در تشدید شکاف‌های سیاسی و دوگانه‌سازی در حاکمیت است، فرصت و ظرفیت تأثیرگذاری در رویکردها و سیاست‌های کلان دولت را داشته باشند و به کوچه بن‌بست تندروهای بحران‌زی پا نگذاشته است.