آقای خیابانی! اگر فوتبال سالم نیست؛ پس چرا خودت از آن بیرون نمیروی؟
روزنامه قدس نوشت: مجری پر حاشیه در حاشیه دیدار اتلتیکو مادرید و والنسیا، با این مقدمه که دانشجوی جامعهشناسی است و کتابهایی در همین زمینه خوانده، مدعی شد: آدمی که عادت به رفتارهای اجتماعی داشته...
روزنامه قدس نوشت: مجری پر حاشیه در حاشیه دیدار اتلتیکو مادرید و والنسیا، با این مقدمه که دانشجوی جامعهشناسی است و کتابهایی در همین زمینه خوانده، مدعی شد: آدمی که عادت به رفتارهای اجتماعی داشته باشد، بهعنوان یک انسان پاک، فوتبالیست نمیشود.
جواد خیابانی در واکنش به تذکر مجری، توضیح داد: خب واقعاً نمیشود! نمیتواند بشود! در فضای رقابتی فوتبال نمیتوان سالم بود و باید یکسری افراد غیرسالم هم در کنارت باشند!
خیابانی در بخش دیگری از این برنامه بار دیگر به این بحث برگشت و گفت: در رختکن به بازیکنان آموزش میدهند که کلک بزنند! اینکه جوانمردانه نیست؛ ورزشِ انصاف و جوانمردی نیست! ورزش یعنی دوومیدانی چون تو میدوی دیگران هم میدوند و هرکس بهتر دوید برنده میشود! ولی فوتبال، بسکتبال، کشتی و اینها فریب است و فریبدادن یا همان تاکتیک، یعنی ناجوانمردی!
عنایتی: خیابانی نشوید!
رضا عنایتی، مهاجم پیشین باشگاه استقلال، تیم ملی و سرمربی سابق تیم امید ایران در مورد اظهارات جواد خیابانی مجری و گزارشگر ورزشی درخصوص افراد ناپاک در فوتبال گفت: متأسفم یک نفری که بیش از ۲۰ سال است از فوتبال درآمدزایی میکند این حرفها را میزند. در تمام شغلها آدمهایی هستند که سوءاستفاده میکنند. شنیدم که میگفت از من سؤال میکنند فوتبالیست بشویم یا نه، که در پاسخ به ادعای خیابانی باید بگویم خیلیها هم از من سؤال میکنند که مجری بشویم یا نه، من هم میگویم هرچه میشوید بشوید فقط جواد خیابانی نشوید.
وی ادامه داد: گاهی اوقات احترام آدمها را باید در حد خودشان نگه داریم. من خواهش میکنم وقتی جلو دوربین میرویم دچار جوزدگی نشویم آدمهای شریفی در این فوتبال داشتیم مثل منصور خان پورحیدری، ناصرخان حجازی و علی آقای پروین که در حال حاضر ایشان را داریم و آدمهایی هستند و بودند که شرافت دارند. در همه صنفها خوب و بد وجود دارد و به نظر من جواد خیابانی باید در حد خودش صحبت کند، نباید به همه توهین کند و خواهش میکنم حد و حدود خودشان را بدانند.
چرا تو از فوتبال نمیروی؟
پرسش اصلی اینجاست: چرا گزارشگری که تمام نام، اعتبار، شهرت و جایگاه رسانهای خود را از فوتبال بدست آورده، همچنان اصرار دارد همین ورزش را «پر از کلک»، «فاقد اخلاق» و «دور از جوانمردی» توصیف کند، اما هرگز سراغ گزارش رشتههایی چون دوومیدانی، ژیمناستیک یا سایر ورزشهای بهاصطلاح پاکتر نمیرود؟
اگر فوتبال تا این اندازه آلوده، مسئلهدار و ناصاف است، چرا هنوز تریبون اصلی روایت آن در اختیار همان کسی است که سالها از دل همین فضا به نان و نام رسیده است؟ آیا اخلاق حرفهای اقتضا نمیکند کسی که چنین داوری سنگینی درباره یک ورزش دارد، یا نگاهش را اصلاح کند یا دستکم از گزارش آن کنار برود؟
مشکل، صرفِ نقد فوتبال نیست؛ مسئله آنجاست که فوتبال برای برخی به منبع دائمی موعظه تبدیل شده است. سالهاست خیابانی با جملات پرت و پلا بیننده را متعجب میکند و با وجود پس زدن از سمت مخاطب، صدا و سیما همچنان اصرار به استفاده از وی دارد. سؤال جدی این است: آیا زمان آن نرسیده که جواد خیابانی از جایگاه واعظ فوتبال فاصله بگیرد؟ آیا وقت آن نشده که بداند فوتبال، پیش از هر چیز، نیازمند گزارش است نه نصیحت؟ و اگر این فاصلهگیری ممکن نیست، آیا خداحافظی محترمانه، شفاف و آبرومندانه او انتخاب سالمتری نیست؟