وقتی افراد سر جای خود نباشند حادثه کوی دانشگاه پیش می‌آید
محمود نیلی احمد آبادی، رئیس سابق دانشگاه تهران در حاشیه سی و ششمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در گفتگو با «اطلاعات آنلاین» درباره الزام هایی که نهاد دانشگاه برای تاثیرگذاری نیاز دارد، اظهار داشت:...
محمود نیلی احمد آبادی، رئیس سابق دانشگاه تهران در حاشیه سی و ششمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در گفتگو با «اطلاعات آنلاین» درباره الزام هایی که نهاد دانشگاه برای تاثیرگذاری نیاز دارد، اظهار داشت: درباره اینکه در فضای ایران دستِ دانشگاه برای موثر بودن چقدر باز است، نمی توان نگاهی «صفر و یکی» داشت. مثلا اگر به شرایط دانشگاه های کشورهای منطقه داشته باشیم، به این تشخیص می رسیم که جامعه دانشگاهی_مدنی ایران جامعه ای قدرتمند است. در واقع فضای دانشگاهی با وجود همه محدودیت ها حرف خودش را می زند و نقش اجتماعی، سیاسی و فرهنگی خیلی موثری دارد.
استاد تمام گروه مهندسی متالورژی و مواد دانشکده فنی دانشگاه تهران در ادامه گفت: با نگاهی به انتخابات هایی که در این چند سال برگزار شده است، مشاهده می شود، دانشگاه در مدیریت و افکار عمومی کارهای بزرگی انجام داده است و این یعنی دانشگاه در ایران به لحاظ سیاسی، فرهنگی و اجتماعی جریان ساز است و در مناسبات سهمی جدی دارد.
او افزود: همچنین باید اذعان داشت، کیفیت فضای دانشگاهی در ایران در مقایسه با شاخص های دیگر از کیفیت بالایی برخوردار است. به طوریکه فارغ التحصیلان ما در صحنه های بین المللی جایگاه خوب و قابل قبولی دارند. با این حال متاسفانه این پتانسیل آنطور که باید مورد استفاده قرار نمی گیرد که بخشی از این بی توجهی ریشه در این دارد که جامعه نمی داند از چه سرمایه‌ای برخوردار است.
نیلی توضیح داد: متاسفانه در ایران نوعی رقابت بی مورد بین جریان هایی که ادعای برخورداری از علم دارند، مشاهده می شود تا حوزه های مهم علوم اجتماعی و انسانی با محدودیت های گسترده ای مواجه شوند. چون رقیب شان به جای اینکه در فضایی سالم رقابت کند، مانع گسترش و توسعه علوم اجتماعی و انسانی می شود که چنین رویکرد غلطی جامعه را به سمت بحران های جدی سوق می دهد.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: دانشگاه نهادی علمی، فرهنگی و اجتماعی است که قرار نیست، نقش سیاسی داشته باشد اما هر زمان احساس ضرورت کند، با استفاده از حرکت علمی و اجتماعی روی جریان و فعالیت های سیاسی تاثیرگذاری خواهد داشت. در واقع چون در ایران حزب نداریم، دانشگاه ها در خیلی از مواقع نقش حزب را بازی می کنند. یعنی جریان دانشجویی جریان حزبی می شود. این در شرایطی است که اگر حزب داشته باشیم، استاد و دانشجو می توانند در احزاب رسمی فعالیت کنند.
نیلی که در غرفه انتشارات اطلاعات در نمایشگاه کتاب حضور داشت، یادآور شد: هر زمانی که اشخاص در جای خودشان قرار نمی گیرند، به استقبال هزینه سازی می رویم. یعنی وقتی دانشگاه از مسئولیت فرهنگی، علمی و اجتماعی دور می شود، طبیعتا از رسالت اصلی خودش کم می گذارد و در نتیجه با جریان هایی مواجه می شود که برخورد و مقابله را برای خود «اصل» قلمداد می کنند که در نتیجهِ تقابل سیاسی، واقعه کوی دانشگاه را شاهد بودیم. آنهم در حالیکه در تقابل فرهنگی و اجتماعی اتفاق اینچنینی نباید بیفتد که نمی افتد.