ریل قویتر، پیشنیاز تحول فناوری و کاهش هزینهها است
مهدی طغیانی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: امروز یکی از مهمترین مؤلفههای اثرگذار بر هزینه تمامشده کالاها، لجستیک است و رقابت جهانی به سمت کاهش هزینههای لجستیکی رفته و در کشور ما نیز این...
مهدی طغیانی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: امروز یکی از مهمترین مؤلفههای اثرگذار بر هزینه تمامشده کالاها، لجستیک است و رقابت جهانی به سمت کاهش هزینههای لجستیکی رفته و در کشور ما نیز این هزینهها بهشدت افزایش پیدا کرده است و الان در بخش فولاد گزارشهایی مطرح میشود که نشان میدهد ۱۰ تا ۱۵ درصد هزینه تمامشده مربوط به لجستیک است؛ عددی بسیار بزرگ است؛ این در حالی است که فولاد یک کالای واسطهای است و وقتی تبدیل به محصول نهایی میشود، تنها هزینه حملونقل آن گاهی به بیش از ۲۰ درصد هزینه نهایی محصول میرسد.
وی افزود: این ارقام نشان میدهد که هرقدر بهرهوری لجستیک افزایش پیدا کند و این حوزه دانشبنیانتر و کارآمدتر شود، به نفع کشور و مردم خواهد بود؛ زیرا هزینهها کاهش پیدا میکند و سطح رفاه بالا میرود، اما یک نکته مهم وجود دارد، وقتی از دانشبنیان شدن و اثر فناوری در حملونقل صحبت میکنیم، باید بدانیم که پیشنیاز این تحول، حکمرانی درست در حوزه حملونقل است و حکمرانی صحیح است که عرصه بازی را برای فناوری و نوآوری باز میکند و فرض کنید اگر حکمرانی حملونقل به طور کامل دولتی باشد و فضایی برای رقابت، ورود فناوریهای جدید یا نوآوری وجود ندارد و در چنین شرایطی، حتی اگر فناوری وارد شود، گزینشی است و تنها همان فناوری پذیرفته میشود که با نگاه مدیریتی دولتی سازگار باشد.
نایبرئیس کمیسیون اقتصادی مجلس تصریح کرد: از این جهت معتقدم تقدم با اصلاح حکمرانی حملونقل است و این اصلاح میتواند جایگاه واقعی فناوری و دانشبنیان را مشخص کند و درست است که مأموریت این رویداد، نقش فناوری و دانشبنیان در حملونقل است، اما شاید نیاز باشد یک رویداد مقدماتی برگزار شود تا ابتدا جایگاه فناوری، گلوگاهها، و موانع توسعه دانشبنیانی مشخص شود.
طغیانی ادامه داد: چرا در دنیا دولتها و شرکتها دنبال فناوری هستند تا از طریق صرفهجویی بیشتر، سود بالاتری به دست آورند، اما در کشور ما دانشگاهها و شرکتهای دانشبنیان باید دنبال حملونقل بگردند تا از ظرفیتهای موجود استفاده کنند؟ البته این ارتباط دوطرفه مهم است، اما مشکل اصلی امروز، ضعف حکمرانی است.
وی بیان کرد: در بخش حملونقل چه ریلی و چه جادهای آثار تصمیمات غلط دیده میشود. نمونهاش بحث سوخت است و کاهش قیمت نسبی سوخت موجب شده که حملونقل جادهای در هر شرایطی بر ریل ترجیح داشته باشد و با اینکه گفته شد تنها ۲ درصد سوخت کشور به ریل اختصاص دارد و ریل ۱۵ درصد بار کشور را جابهجا میکند که رقم قابل توجهی از نظر مصرف است، اما باز هم بار از ریل به سمت جاده میرود چرا؟ چون قیمتهای نسبی اصلاح نشده و مشوقها، بازدارندهاند؛ یعنی مشوق حضور در جادهاند، نه مشوق انتقال بار به ریل.
نماینده مردم اصفهان در مجلس تاکید کرد: حملونقل تنها مربوط به فولاد یا مواد غذایی یا صنایع معدنی و غیرمعدنی نیست؛ تمام کشور به آن وابسته است و از مواد اولیه تا واردات و صادرات، همه به لجستیک تکیه دارند، قابل توجه است که چند زیرساخت قانونی بسیار خوب داریم ویکی از آنها قانون برنامه هفتم است که سهم ریل را از ۱۱ درصد به ۳۰ درصد افزایش میدهد؛ عددی بسیار مهم، اما برای تحقق این هدف، ابتدا باید حکمرانی حملونقل اصلاح شود؛ در غیر این صورت، هیچ فناوری، هیچ دانشبنیانی و هیچ نوآوریای نمیتواند اثرگذار باشد
