سرزمین دزدیده شده! – ایمنا
به گزارش اطلاعات نیوز، از سرزمینی که با دروغ فتح شد، بعید نیست که تاریخ را هم با دروغ روایت کند، طبق گزارش آسوشیتدپرس، دونالد ترامپ، تاجرنمایی که هنوز توهم میز ریاست‌جمهوری را با صحنه شوی انتخاباتی...
به گزارش اطلاعات نیوز، از سرزمینی که با دروغ فتح شد، بعید نیست که تاریخ را هم با دروغ روایت کند، طبق گزارش آسوشیتدپرس، دونالد ترامپ، تاجرنمایی که هنوز توهم میز ریاست‌جمهوری را با صحنه شوی انتخاباتی اشتباه می‌گیرد، قرار است در سفر آتی‌اش، نام جعلی «خلیج عربی» را جایگزین خلیج فارس کند.
این البته نه یک اشتباه لفظی، که تلاشی‌ست کودکانه برای دزدیدن واژه‌ها، آن‌گونه که اجدادش سرزمین را دزدیدند. چون وقتی یک ملت، ریشه در خاک ندارد، سعی می‌کند ریشه دیگران را از واژه‌ها برکند.
ترامپ خیال کرده است تاریخ را نیز می‌توان مانند رأی انتخاباتی یا تراز مالی، جعل و دستکاری کرد. اما او نمی‌داند که «خلیج فارس»، سند شناسنامه‌ی تمدنی است که پیش از اختراع قطب‌نما، دریانوردی می‌کرد و پیش از تأسیس کشور او، خط و زبان داشت.
در روزهایی که خروش کاربران ایرانی، مرزهای فضای مجازی را درنوردیده و طنین صدای‌شان تا پشت دیوارهای توهمات ترامپ رسیده، مردی که هنوز خیال می‌کند زمین، بستر سرمایه‌گذاری‌های موروثی است، بار دیگر بی‌محابا سخن گفت؛ و بی‌دلیل، درباره چیزهایی که نه از آن اوست، نه در فهم او می‌گنجد.
اما این بار ما سکوت نکردیم. از شرقِ خورشید برخاستیم، با واژه‌هایی که بوی تاریخ می‌دهند، و فریاد زدیم: «تو را چه به خلیج فارس؟!»
خلیجی که نامش، هزاران سال پیش از آن‌که اجدادت رؤیای کشف قاره‌ای تازه را با خون بومیان سرخ بر زمین بنویسند، بر سینه نقشه‌ها حک شده بود.
آقای ترامپ! پیش از آن‌که درباره نام این خلیج اصیل اظهار نظر کنی، به دیوارهای کاخ‌هایی نگاه کن که بر گورستان ملت‌ها ساخته شده‌اند. هنوز استخوان‌های سرخ‌پوستانی که با فریب، آتش و تفنگ، از سرزمین‌شان رانده شدند، زیر خاک همان زمینی‌ست که تو نامش را «America» گذاشته‌ای.
تاریخ دویست‌ساله ایالات متحده را که ورق می‌زنیم، بوی خون و باروت از لابه‌لای صفحاتش بیرون می‌زند. سرزمینی که برای رسیدن به استقلال و بعد، حفظ ثبات و رشد اقتصادی‌اش، از هیچ جنایتی فروگذار نکرد: از نسل‌کشی چند ده میلیون سرخ‌پوست بومی گرفته تا استثمار برده‌های آفریقایی، از تحقیر و سرکوب سیاه‌پوستان تا اشغال نظامی کشورها، کودتا، تحریم، جنگ، و صدور «دموکراسی» با چکمه‌های سربازان دریایی.
و اگر کسی شک دارد، کافی‌ست اعلامیه‌ی استقلال آمریکا را با وضعیت امروز آن مقایسه کند. از وعده آزادی و عدالت، تنها چیزی که باقی مانده، حق شلیک و غارت است.
نام‌گذاری‌های جعلی از زبان کشوری بیرون می‌آید که خودش با نقشه‌ی جعلی بنا شد. ایالاتی که با کشتار بومیان شکل گرفتند، امروز داعیه‌دار تاریخ‌سازی‌اند؟ چقدر خنده‌دار است که غاصبان، بخواهند به مالکین اصیل تاریخ درس جغرافیا بدهند!
پیشنهاد می‌شود از این پس، نام ایالات متحده را در نقشه‌ها به STOLENLAND تغییر دهند؛ چراکه هیچ سرزمینی، چنین بی‌رحمانه از بومیان دزدیده نشده، و هیچ ملتی، این‌گونه بر نسل‌کشی، کاخ دموکراسی بنا نکرده است. کشوری که خون بومیان را با جوهر قانون اساسی‌اش مخلوط کرده، امروز خود را داور حق و باطل می‌پندارد.
شاید آن‌وقت، دیگر رئیس‌جمهور کشوری که هویتش را از قبرستان ملت‌ها وام گرفته، جرأت نکند زبان توهین به هویتی بگشاید که پیش از تولد قاره‌اش، در دل سنگ‌نوشته‌ها زیسته است.
شاید لازم باشد بار دیگر نقشه را باز کنیم؛ نه برای تغییر نام خلیج فارس، بلکه برای یادآوری اینکه آن‌چه باید تغییر کند، نام شما بر آن قاره‌ی دزدیده‌شده است، نه نامی که با خون و ریشه و تاریخ، در ژرفای آب‌های نیلگون جنوب جا خوش کرده است. خلیج فارس، میراث ماست؛ نه تابلوی حراجِ توهمات تو. تو هم، اگر خوب نگاه کنی، هنوز ردّ خون سرخ‌پوستان را روی پرچمی که بالا می‌بری، خواهی دید.