سفرهای کاری، موتور پنهان رشد اقتصادی جهان
به گزارش اطلاعات نیوز و به نقل از هاروارد کندی اسکول، پژوهش تازه‌ای از «لابراتوار رشد دانشگاه هاروارد» نشان می‌دهد که سفرهای کاری بین‌المللی نقشی حیاتی در رشد صنایع جدید و موجود دارند، این تحقیق که...
به گزارش اطلاعات نیوز و به نقل از هاروارد کندی اسکول، پژوهش تازه‌ای از «لابراتوار رشد دانشگاه هاروارد» نشان می‌دهد که سفرهای کاری بین‌المللی نقشی حیاتی در رشد صنایع جدید و موجود دارند، این تحقیق که در نشریه Nature Human Behaviour منتشر شده، تأکید می‌کند جابه‌جایی «دانش ضمنی» از طریق ارتباطات انسانی، عامل کلیدی توسعه اقتصادی کشورهاست و محدودیت‌های ناشی از کرونا در این زمینه، می‌تواند رشد جهانی را به‌شدت تهدید کند.
تحقیقات جدید لابراتوار رشد دانشگاه هاروارد، به سرپرستی ریکاردو هاوسمن، میشل کوشیا و فرانک نفکه، ارتباط مستقیمی میان حجم سفرهای کاری ورودی به هر کشور و رشد اقتصادی آن پیدا کرده ااست، بر اساس این مطالعه، کشورهایی که بیشترین تبادل کاری بین‌المللی را دارند، توانسته‌اند صنایع جدیدتری ایجاد کرده و بهره‌وری اقتصادی خود را افزایش دهند.
این پژوهش از داده‌های ناشناس تراکنش‌های شرکت مسترکارت استفاده کرده تا نقشه‌ای از جریان جهانی سفرهای کاری ترسیم کند. نتیجه کار، شکل‌گیری شبکه‌ای به نام Business Travel Network و شاخصی به نام Knowhow Index است که کشورها را بر اساس ورود و خروج دانش ضمنی رتبه‌بندی می‌کند. آلمان، کانادا، ایالات متحده، بریتانیا و کره جنوبی به عنوان بزرگ‌ترین صادرکنندگان دانش فنی معرفی شده‌اند، در حالی که اتریش، ایرلند، سوئیس، دانمارک و بلژیک بیشترین دریافت‌کنندگان این دانش هستند.
هاوسمن، استاد اقتصاد سیاسی بین‌الملل در هاروارد، در گفت‌وگویی با رسانه دانشگاه گفت «سال‌ها این پرسش ذهن ما را مشغول کرده بود که چرا سفرهای کاری سریع‌تر از رشد تولید ناخالص جهانی افزایش یافته‌اند، در حالی که ابزارهای ارتباطی دیجیتال مثل اسکایپ و زوم در دسترس‌اند. اکنون می‌دانیم که انتقال اطلاعات با انتقال مغزها تفاوت اساسی دارد.»
به باور او، نوآوری و رشد اقتصادی به تعاملات انسانی و تبادل دانش ضمنی وابسته است، دانشی که از طریق مشاهده، تکرار و بازخورد شکل می‌گیرد و تنها در تماس‌های مستقیم و همکاری‌های نزدیک منتقل می‌شود. بنابراین، هرچند ارتباط مجازی می‌تواند داده‌ها را جابه‌جا کند، اما نمی‌تواند جایگزین یادگیری انسانی در محیط واقعی شود.
پژوهشگران با استفاده از مدل‌سازی شبکه‌ای، سناریوهای مختلفی را شبیه‌سازی کرده‌اند تا اثر توقف سفرهای کاری از هر کشور را بسنجند. نتایج نشان داد که در صورت توقف کامل سفرهای کاری از آلمان، کشورهایی مانند اتریش، سوئیس، آفریقای جنوبی، ترکیه و جمهوری چک بیشترین آسیب اقتصادی را خواهند دید و تولید ناخالص داخلی جهان حدود ۴.۸ درصد کاهش می‌یابد.
هاوسمن هشدار می‌دهد که یک توقف دائمی در سفرهای کاری می‌تواند منجر به کاهش دو رقمی در تولید ناخالص داخلی جهانی شود. او می‌گوید: «جهان از طریق جابه‌جایی مغزها و انتقال دانش فنی میان کشورها سود هنگفتی می‌برد. اگر این مسیر برای همیشه مسدود شود، رشد اقتصادی جهانی دچار افت شدیدی خواهد شد.»
فرانک نفکه، مدیر تحقیقات لابراتوار رشد، در این گزارش تأکید می‌کند که سفرهای کاری خود به شکلی از نابرابری توسعه‌ای تبدیل شده‌اند. به گفته او، موانعی همچون روادید دشوار، پروازهای محدود و هزینه‌های بالا مانع دسترسی کشورهای در حال توسعه به شبکه جهانی دانش فنی می‌شود. این موضوع باعث می‌شود که کشورهایی با محدودیت در سفر، از جریان «دانش ضمنی جهانی» عقب بمانند و فرصت رشد صنایع جدید را از دست بدهند.
به بیان دیگر، همان‌طور که تجارت کالا یا سرمایه، موتور اقتصاد جهانی است، تجارت دانش فنی از طریق سفرهای کاری نیز ستون چهارم رشد اقتصادی مدرن به شمار می‌رود. هر چه دسترسی کشورها به این شبکه آسان‌تر باشد، احتمال توسعه پایدار، نوآوری صنعتی و جذب سرمایه‌گذاری خارجی در آنها بیشتر خواهد بود.
پاندمی کووید -۱۹ و محدودیت‌های شدید سفرهای بین‌المللی در سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱، زنگ خطری جدی برای اقتصاد جهانی بود. این تحقیق هشدار می‌دهد که ادامه محدودیت‌های مشابه در آینده می‌تواند اثرات بلندمدت بر رشد صنایع نوآور و ایجاد فرصت‌های شغلی داشته باشد. به گفته پژوهشگران، کشورهایی که پس از بحران کرونا سریع‌تر مرزهای خود را برای سفرهای کاری باز کردند، بهبود اقتصادی سریع‌تری نیز تجربه کردند.
پروژه مشترک هاروارد و مسترکارت با هدف توسعه شاخص جهانی «Knowhow Flow» ادامه دارد تا کشورها بتوانند مسیرهای حیاتی انتقال دانش را شناسایی و تقویت کنند. این شاخص قرار است مبنایی برای سیاست‌گذاری‌های جدید در حوزه توسعه پایدار و رشد فراگیر باشد.