با این حرکات روانت را شارژ کن!
زهره گردان – روزنامه اطلاعات| هر روز صبح، پارک «فدائیان اسلام» میزبان گروه ورزش همگانی «ماهور» است؛ گروهی که با حرکات ریتمیک و موسیقی پرنشاط، فضای پارک را سرشار از انرژی می‌کند. از ساعت ۶:۳۰...
زهره گردان – روزنامه اطلاعات| هر روز صبح، پارک «فدائیان اسلام» میزبان گروه ورزش همگانی «ماهور» است؛ گروهی که با حرکات ریتمیک و موسیقی پرنشاط، فضای پارک را سرشار از انرژی می‌کند. از ساعت ۶:۳۰ زنان و مردان با حضور در این تمرین‌ها در جستجوی تقویت جسم و نشاط روحی و همدلی اجتماعی‌اند.
مربی، حسین سلیمانی با هدایت حرکات هماهنگ، شرکت‌کنندگان را در مسیری قرار می‌دهد که خستگی‌های روزمره از ذهن و تنشان دور شود. لبخندها و انگیزه‌های جمعی نشان می‌دهد ورزش همگانی فراتر از تمرین فیزیکی است. مطالعات علمی نیز این تجربه را تأیید می‌کنند: حتی چند دقیقه ورزش گروهی در روز می‌تواند استرس را کاهش دهد، حس شادی را افزایش دهد و پیوندهای اجتماعی را تقویت کند. گروه ماهور، نمونه‌ای ملموس از این تأثیرات است؛ جایی که سلامت جسمی و نشاط روحی در کنار هم، سبک زندگی سالم‌تری را رقم می‌زند. برنامه‌هایی مانند صبحانه‌های هفتگی که اعضا را گرد هم می‌آورد، نشان می‌دهد ورزش همگانی می‌تواند آغازگر روزی پرانرژی و تقویت‌کننده روح جمعی باشد.
این گزارش نگاهی دارد به تأثیرات روانی و اجتماعی ورزش همگانی؛ از تجربه یک گروه محلی تا بررسی نقش آن در ارتقای کیفیت زندگی شهروندان. برای درک بهتر این تجربه، پای صحبت برخی از شرکت‌کنندگان نشستیم و سپس با مربی باسابقه گروه درباره اهداف و تأثیرات این فعالیت گفتگو کردیم.
گامی به سوی زندگی سالم‌تر
محبوبه مهدیخانی، زن ۵۰ سالهای که هر روز با طلوع آفتاب در تمرین‌های گروهی حاضر می‌شود با نگاهی عمیق و صدایی مطمئن می‌گوید: ورزش برای من فقط به تقویت جسم ختم نمی‌شود. این مسیر، راهی است برای فرار از افسردگی، برای ترک خواب‌های طولانی و بی‌انگیزه. وقتی روح به هم ریخته باشد، جسم هم نمی‌تواند سالم بماند.
در کنار او، بهار صالحی با انرژی مثال‌زدنی در تمرین‌ها شرکت می‌کند. او باور دارد که توان بدنی، سرمایه‌ای است که باید برای آینده حفظ شود و می‌گوید: فرزندان ما قطعا همیشه کنارمان نیستند. آنچه تا پایان عمر با ما می‌ماند، عضلات و توان جسمیمان است. با ورزش کردن باید این عضلات را تقویت کنیم.
بهار هم معتقد است که ورزش همگانی، فرصتی است برای ساختن ارتباط، دریافت انرژی مثبت و شروع روزی پرنشاط.
خانم رضایت با شور و اشتیاق در جمع حضور دارد. برای او ورزش راهی برای حفظ سلامت بدن و ابزاری برای تقویت روحیه و انگیزه روزانه است. وی می‌گوید: بودن در کنار دوستان و شرکت در جمع باعث می‌شود هر روز را با نشاط بیشتری آغاز کنم.
نوشین تکیه، یکی دیگر از اعضای گروه، هدفش را دستیابی به اندامی متناسب و حفظ سلامتی عنوان می‌کند، اما آنچه او را هر روز به پارک می‌کشاند، شور و نشاطی است که از جمع دوستان و انرژی مثبت مربی دریافت می‌کند؛ انرژی که به او کمک می‌کند تا با روحیه‌ای شاد، امور خانواده و روزمرگی را بهتر مدیریت کند.
این روایت‌ها، تصویری زنده از تأثیر ورزش همگانی بر زندگی افراد ترسیم می‌کنند. در این جمع، هر حرکت، هر لبخند و هر نگاه، گامی است به سوی زندگی سالم‌تر، شادتر و انسانی‌تر.
روانت را شارژ کن!
در قلب این جمع پرانرژی، چهره‌ای آشنا و الهام‌بخش دیده می‌شود. حسین سلیمانی، مربی ورزش‌های همگانی و نایب‌رئیس ایروبیک جنوب شرق تهران، کسی است که با انگیزه، تخصص و روحیه‌ای گرم، گروه ورزش همگانی ماهور را پایه‌گذاری کرده، با دقت و حوصله، حرکات را طراحی می‌کند و هر لحظه ریتم زیبایی می‌آفریند.
وی بر این باور است که اگر افراد یک بار انجام این ورزش را تجربه کنند، تأثیر شگفت‌انگیز آن را در وجود خود حس خواهند کرد. سلیمانی می‌گوید: در سالهای اخیر، تعداد تیم‌های ورزشی در بوستان‌های شهر رشد خوبی داشته و شرکت در این گروه‌ها به زحمت و هزینه زیادی نیاز ندارد. بسیاری تصور می‌کنند نمی‌توانند مانند دیگران ورزش کنند یا زود خسته می‌شوند اما کافی است فقط یک هفته امتحان کنند؛ بازخورد و انرژی حاصل، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی خواهد بود.
ورزش جمعی، بستری برای شکل‌گیری دوستی‌هایی است آن‌چنان عمیق و صمیمی که گاه از روابط خانوادگی نیز پیشی می‌گیرند و حسرت‌برانگیز می‌شوند.
اعضای گروه‌های ورزشی در سختی‌ها کنار هم هستند، در رفع مشکلات مالی و درمان بیماری‌های سخت از یکدیگر حمایت می‌کنند و دیدن این صحنه‌ها بارها اشک مرا درآورده است. این دوستی‌ها به کسانی که از تنهایی یا افسردگی رنج می‌برند، توصیه می‌شود.
علاوه بر تمرین، گروه‌های ورزشی من هر سال، بارها به خانه سالمندان سر می‌زنند، فعالیت‌های خیرخواهانه انجام می‌دهند و تورهای تفریحی از داخل شهر تا خارج کشور برگزار می‌کنند که همه این فعالیت‌ها از قدرت پیوند و دوستی اعضای گروه نشأت می‌گیرد.
در بخش تغییر سبک زندگی، حسین سلیمانی بر قدرت عادت‌های کوچک روزانه تأکید دارد؛ عاداتی که اگر درست انتخاب شوند، می‌توانند مسیر زندگی را به کلی دگرگون کنند. او سحرخیزی را یکی از همین عادت‌ها می‌داند و معتقد است که ورزش صبحگاهی در فضای باز بوستان، آن هم در کنار جمعی دوستانه، می‌تواند همان اثر مثبت را امروز نیز در زندگی افراد ایجاد کند.
این تغییرات حتی بر کیفیت خواب شبانه نیز اثر می‌گذارند. به‌جای تماشای سریال‌های طولانی یا مصرف داروهای خواب‌آور، فرد پس از یک روز فعال و پرانرژی با آرامش کامل به خوابی عمیق، طبیعی و لذت‌بخش می‌رود.
این نگاه، ورزش را از یک فعالیت فیزیکی صرف به ابزاری برای بازسازی زندگی تبدیل می‌کند؛ راهی ساده اما مؤثر برای بازگشت به تعادل، شادی و سلامت در دنیای پرشتاب امروز.
وی به ورزشکاران توصیه می‌کند بهداشت فردی را جدی بگیرند و همیشه رعایت کنند، چرا که ورزش و سلامت شخصی به هم گره خورده‌اند.
فرهنگ پذیرش
نایب‌رئیس ایروبیک جنوب شرق تهران اعتقاد دارد یکی از بزرگ‌ترین موانع گسترش ورزش همگانی در ایران، فرهنگ پذیرش آن است.
او می‌گوید: اگر به کشورهای شرق آسیا سفر کنید، افراد زیادی را می‌بینید که حتی با لباس اداری و کاری در سطح شهر، ورزش جمعی انجام می‌دهند و بدون هیچ ابایی آن را به بخشی از زندگی روزمره خود تبدیل کرده‌اند، اما در جامعه ما هنوز این باور وجود دارد که ورزش فقط در ورزشگاه‌ها یا باشگاه‌ها ممکن است، در حالی که می‌توان بدون هزینه و با بالاترین کیفیت، ورزش کرد.
این مربی باسابقه به نبود فضای اختصاصی برای ورزش همگانی در بوستان‌ها هم اشاره می‌کند و از مسئولان می‌خواهد در شهرهای بزرگ و کم‌امکانات، محل‌های مناسب برای این ورزش فراهم کنند. همچنین یادآوری می‌کند که مربیان این رشته، اغلب از کم‌درآمدترین مربیان ورزشی هستند و تنها با عشق و علاقه، فعالیت می‌کنند اما نبود حمایت و درآمد، توسعه آینده این رشته را کند می‌کند و مانع پیشرفت آن می‌شود.
آغاز از صفر
مربی ورزش‌های روزانه درباره تفاوت ورزش گروهی با ورزش انفرادی می‌گوید: برای افرادی که سال‌ها ورزش نکرده‌اند یا به طور حرفه‌ای تمرین نداشته‌اند، شروع ورزش به شکل انفرادی سخت است. بسیاری در باشگاه‌ها ثبت‌نام می‌کنند، لوازم و لباس ورزشی می‌خرند و منتظر شنبه‌ای هستند که تمرین خود را شروع کنند، اما چند روز بعد دوباره به روال قبلی بازمی‌گردند.
تفاوت ورزش جمعی دقیقا اینجاست، انرژی، انگیزه و پیوند با اعضای گروه، شور و هیجان ایجاد می‌کند و احتیاج به کلنجار رفتن و برنامه‌ریزی فردی را از بین می‌برد. ورزشکارانی که روزی تصور بیدار شدن در ساعت پنج صبح را نداشتند، امروز با اشتیاق و لحظه‌شماری برای رسیدن به تمرین صبحگاهی وارد گروه می‌شوند.
توجه داشته باشید که امروزه یکی از فاکتورهای اصلی پیشگیری از بیماری‌ها و به خصوص بیماری سرطان، داشتن یک سبک زندگی سالم است.
ورزش همگانی، بهترین دروازه ورود به جامعه ورزش است، همچنین در جهانی پر استرس، فرصتی برای آرامش ذهن و روان فراهم می‌کند.
درباره فواید جسمی آن هم باید بگویم نرمش‌های همگانی، اندام‌های داخلی بدن را تقویت و قند و چربی خون را تنظیم می‌کند، عملکرد دستگاه گوارش را بهبود می‌بخشد، ظرفیت ریه و شش‌ها را افزایش می‌دهد، عضلات قلب را قوی و ضربان قلب را آرام می‌کند و عروق را باز می‌سازد.
حرکات هوازی، چربی‌سوزی فعال را تحریک می‌کند و هماهنگی اعصاب و عضلات را بهبود می‌بخشد. این ترکیب کامل، سلامت جسمی و روانی را همزمان پرورش می‌دهد.