اصول زیست محیطی و رعایت حق مردم، شرط انتقال آب است

حسین مختاری هشی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: انتقال آب باید با رعایت اصول زیست‌محیطی و قوانین مربوطه انجام شود. تأمین نیازهای داخلی و جلب نظر مردم از الزامات کلیدی این فرایند است، همچنین طراحی ساختمان‌ها باید به گونه‌ای باشد که منابع آب به صورت امن و غیرقابل مشاهده نگهداری شوند. در حال حاضر، زمانی که ما دست به اقدام می‌زنیم، اولاً باید این اقدامات بسیار کم‌آشکار باشد و خیلی محسوس نباشد به عنوان نمونه، در موضوع انتقال آب، فکر می‌کنم نباید به‌گونه‌ای عمل شود که به مبدا و مقصد آسیب برسد. انتقال آب قوانین و ضوابط خاصی دارد و نباید به گونه‌ای انجام شود که به محیط زیست یا معیشت مردم آسیب بزند، نکته قابل توجه این است که ابتدا تأمین نیازهای داخلی باید محقق شود و سپس در صورت اضافه‌آوری، اقدام به انتقال کرد، باید این فرآیند تحت کنترل باشد و از هرگونه سوءاستفاده جلوگیری شود.

وی افزود: اگر این اقدامات با زور و بدون مشورت با مردم انجام شود، و بدون اینکه اشتغال و معیشت ساکنان منطقه تأمین شود، در واقع طرح جایگزینی کلی کشور مطرح می‌شود، بنابراین، باید اختیارات استانداران را با توجه به این مسائل افزایش داد و این افزایش اختیار باید در چارچوب کارشناسی دقیق و برنامه‌ریزی منطقه‌ای صورت گیرد. در دوره‌های گذشته، به دلیل اینکه مناطق به صورت مجزا اداره می‌شدند، رقابت بین استان‌ها افزایش پیدا کرده بود و گاهی اوقات این رقابت منجر به تحمیل هزینه‌های اضافی بر مردم شد.

کارشناس هیدروپولتیک و عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان تصریح کرد: استاندار وقتی باید اختیارات بیشتری داشته باشد، در عین حال پاسخگوی بیشتری نسبت به مردم باشد، اما در عمل، بخشی از این اختیارات به جای اینکه به نفع مردم استفاده شود، در خدمت منافع شخصی یا گروهی قرار می‌گیرد. درصد بالایی از این منابع متعلق به مردم است، اما به درستی به خودشان بازگردانده نمی‌شود.

مختاری با اشاره به پدافند غیر عامل خطوط آب در شرایط بحرانی تاکید کرد: در مقاله‌ای مورد پدافند غیرعامل، تأکید شده بود که باید در طراحی خانه‌ها و ساختمان‌ها به گونه‌ای عمل کرد که منابع آب به صورت پنهان و امن طراحی شوند، برای نمونه، تانکرهای آب نباید در معرض دید قرار گیرند، بلکه باید در جایی مخفی و در سطح زمین یا زیرزمین قرار گیرند و در هر خانه حدود یک منبع آب با ظرفیت هزار مترمکعب در نظر گرفته شود یعنی آبی که وارد خانه می‌شود، ابتدا در یک مخزن بالاسری ریخته شود و سپس مصرف شود و این مخزن باید به گونه‌ای طراحی شود که در صورت قطعی آب یا اعلام هشدار، حداقل برای دو تا سه روز (در برخی موارد تا چهار روز) آب مورد نیاز خانوار تأمین شود.

وی خاطرنشان کرد: این سیستم فشار آب را نیز تا حدی تأمین می‌کند و نیاز به پمپ اضافی را کاهش می‌دهد؛ البته این ایده در عمل نیاز به طراحی دقیق و مهندسی مناسب دارد، اما قابل اجرا است. این موضوع در واقع بخشی از یک بحث گسترده‌تر درباره پدافند غیرعامل در شهرسازی است که باید جدی گرفته شود.